New Delhi (deel I)

Zoals ik al zei; dat uitslapen dat wordt het niet meer! Het is 28 mei, 5 uur in de ochtend……ik geloof niet dat ik ooit zo vroeg ben opgestaan op mijn verjaardag. Pap en mam geven me een dikke knuffel en een kus…maar dan moeten we er echt vandoor want we moeten onze trein naar New Delhi halen. Na 6 uur treinen komen we aan in New Delhi. We hebben een pick-up dus geen zorgen over een taxi alhoewel het wel even duurt voordat onze chauffeur de auto weer van het parkeerplaats heeft. Er staat wel een soort van parkeerwachter op de parkeerplaats maar het motto is; zet hem neer waar je wil, zet hem vooral voor een andere auto en laat gewoon rustig je spullen in voor de uitgang…..en meest belangrijk…..als het je niet bevalt; druk op je toeter en houd deze ingedrukt!....maar na 20 min wachten was hij daar eindelijk met de auto…..jullie raden het al…..hij zet hem voor de uitgang en gebaart ons rustig onze tassen in de auto te doen…..en dit hebben wij braaf gedaan onder het luid getoeter van onze mede parkeerplaats gebruikers (ja, we raken al helemaal ingeburgerd hier :)).

We komen aan in het hotel. Niets bijzonders maar wel airco, gratis wifi en ontbijt in het restaurant (lees kantine met pakjes drinken inclusief :)). Als we in de kamer komen hangen pap en mam snel de slingers op, ik haal mijn verjaardagskaartje van Marije uit mijn tas en ik krijg ook nog eens een extra kadootje (had thuis al mijn fototoestel gekregen van pap en mam)…..heerlijke hoogstaande literatuur voor op het strand …….hoe bijzonder is het om samen met je ouders je verjaardag te vieren in New Delhi…..wat een feestje!! Ik voel me echt jarig dus nu op zoek naar een gebakje!!!

We gaan naar het redelijk chique winkel gedeelte van New Delhi. Het is in een rondje gebouwd en ziet er op de kaart erg overzichtelijk uit. Helaas, toch weten we er te verdwalen op zoek naar de leuke eettentjes die in de Lonely Planet staan. Ach, dan maar de Star Bucks…..waar is de Star Bucks? We zijn al 100 keer aangesproken en lastig gevallen dus dit keer vragen we gewoon maar; do you know where Star Bucks is? Yes, yes….where is it? It’s over there….but have you been to market…No, we want to go to Star Bucks. Ow, but is not possible, is closed now....closed?? Yes, now 3 o’clock so is closed....wij kijken hem vreemd aan? Yes, now they are cleaning. Closed between 3 and 5 o’clock.....huh!! Yes, lot of stinking persons there so they need to clean.....het is ongelooflijk maar waar....je hebt echt even een paar seconde nodig om er over na te denken……je denkt huh dicht tussen 3 en 5 uur, stinkende mensen?? Vreemd……terwijl je dit denkt hoor je; you go with me first to market then get coffee. I’ll bring you. Good price........we kijken elkaar aan....denkt ie nou echt dat we gek zijn en daar intrappen.....haha, het is bijna een belediging naar ons toe, hij schat ons IQ wel erg laag…….we schieten in de lach…..het is echt ongelooflijk…..nou ja, we gaan maar weer verder met onze zoektocht. Resultaat: Star Bucks gevonden, zat overvol, geen plaats, daarbij vinden wij de Star Bucks eigenlijk niet zo lekker dus…….het werd een Mc Flurry verjaardags ijsje!!

De volgende dag gaan we naar The Red Fort. We gaan met de metro heen. Wanneer we zoekend de metro uitlopen is er een aardige meneer die ons de weg wijst. Eerst zijn we een beetje huiverig maar hij blijkt het echt goed te bedoelen. Das toch weer een goede ervaring :)…….200 meter later is het gelukkig weer het oude ritueel, we worden door 2 mensen gevolgd. Een meneer zonder been en op krukken en een fiets rickshaw…..nee nee, we gaan lopen…..nog voor we bij het Red Fort zijn heeft de man zonder been ons aangesproken….hij weet een heel mooie tempel……veel mooier dan The Red Fort. Nee, we willen naar The Red Fort dus we lopen door.....we halen ons kaartje bij het ticket office hokje speciaal voor buitenlanders……je vraagt je af waarom een speciaal hokje…nou dit was de dag waarop we leerde waarom er vaak een speciaal hokje voor buitenlanders is…..wij betaalde namelijk 250 ruppies terwijl de lokale bevolking…..schrik niet……10 ruppies betalen…..kijk dat wij iets meer betalen dat vind ik niet zo erg…..maar 25 keer meer!! Das wel een beetje overdreven…..maar ja….het is India.

We genieten van The Red Fort en maken ons verder niet druk over het geld. Wanneer we weer uit het fort komen lopen we bijna regelrecht tegen de man zonder been aan…..hij wijst weer naar de andere tempel…..acht wat kan het ons schelen, we proberen het……haha….nou, dat was weer een goede grap……toen we eenmaal op het terrein waren……bleek de tempel dicht te zijn….ondertussen rende mam en ik van schaduwplek naar schaduwplek om onze voeten niet te verbranden (pap, was de lachende derde met sokken, haha)…..we hebben de beste man wat ruppies gegeven en hem vriendelijk uitgezwaaid.

Als we de tempel uitlopen worden we ook alweer toegewuifd door de fiets rickshaw man…..no, thanks….we lopen weer richting metro en komen tot de conclusie dat we het warm hebben (niet gek bij 45 graden :))……maar geen zorgen Mc Donalds is hier je grootste vriend dus tijd voor 'wat eten' en een ijsje. We hebben geweldige plaatsen bemachtigd……we zitten in de airco met een geweldig uitzicht op de stoep/straat…..wat wil een mens nog meer…..we kijken wat naar de mensen op de stoep……ze zitten wat te kletsen en hebben allemaal een petje en onder dat petje hebben ze rare stokjes geklemd….toch vreemd……wat zouden ze doen…..mmmm….lekker die chicken burger :p en dat ijsje…..goh….die mannen hangen hier maar wat…..en dat petje??...mmm…vreemd……ow, er komt iemand naar zo’n mannetje toe…..ze kletsen wat…..het mannetje gebaard de man te gaan zitten……..mmmm…..wat gaan ze doen??.....de man draait hem zijn oor toe…..het mannetje pakt een stokje onder zijn pet vandaan en maakt er een wattenstokje van……euhmm, nee toch…..we zitten hier een ijsje te eten!....jullie zitten hier voor de Mc Donalds (ja, ik weet; alsof jullie dat iets kan schelen)……ja, hoor….het mannetje begint uitgebreid het oor van de man te reinigen……en ik hoef jullie vast niet te vertellen dat ook hier de mensen waar voor hun geld willen (en hier ook bewijs van willen) dus iedere mooie grote prop oorsmeer wordt uitgebreid getoond…..we schieten in de lach……mmm….lekker zo’n ijsje…..

Wanneer we de Mc Donalds uitkomen staat de fiest rickshaw man alweer te zwaaien…..weet je wat…we nemen de fiets rickshaw naar onze volgende bestemming…..man blij, wij blij…..jullie begrijpen…..de beste man had een nog veel beter idee…we konden naar allerlei verschillende plekken, de moskee, de bazaars, de kruidenmarkt en een ondergronds iets…..ach, deze ezel stoot zich dan wellicht twee keer aan dezelfde steen….we zien wel en proberen het gewoon…..en wat een geluk dat we dat gedaan hebben…..de beste man heeft ons heerlijk rondgereden en van alles laten zien….we eindigde uiteraard wel bij een handicraft winkel maar dat was niet zo erg want dan kon mam even rustig rondkijken en een mooie sjaal kopen…..oftewel eind goed al goed…..het leert ons altijd het vertrouwen te houden in het goede van de mens…..en gewoon blijven proberen!

Veel liefs,
Frits, Ineke en Cindy