Sight Seeing Kathmandu.

Nepalees nine, mooi Bhaktapur op slippertjes, The Elderly Home, op naar Pokhara.

Gelukkig we worden gehaald met de auto. Hij is er om 9 uur…..ow zegt Deepak, it’s Nepalees nine.….euhm, Nepalees nine? Yes, so take it easy! Maybe it’s here at nine but probable it’s here later.....ok, so thats Nepalees time....prima, we hebben de tijd enne zolang we maar niet hoeven te lopen *schaam*!!

Op naar Bhaktapur, de voormalige hoofdstad van de Kathmandu Valley en de best bewaard gebleven middeleeuwse stad van Nepal. Deepak leidt ons rond en wij kijken ons ogen uit. De hele stad is een soort openlucht museum. Wanneer we kijken hoe de vrouwen uit de stad proberen het laatste beetje water uit de put te halen vraagt een vrouw aan mam om haar even te helpen. Het is een mooi tafereel. Ook pap kijkt zijn ogen uit met al het mooie houtsnijwerk. Oja, en we lopen heerlijk op ons slippertjes….das beter voor de voeten 

In de middag komen we terug. Khem staat ons al op te wachten. Hello!! How are you? Did you enjoy? (volume 10 uit 10). Hij zet ons neer in de tuin en haalt snel een biertje…..you have nice beer, hè Papa!! Deepak komt er ook bij zitten en met zijn allen drinken we nog een drankje in de tuin van het hostel…..het waren mooie dagen!

De volgende dag zouden we samen met Khem gaan sight seeing in Kathmandu…..maar er is iets tussen gekomen. Khem wil graag een tweede huis gaan huren voor een tweede hostel en hij moet vandaag tekenen…..jullie begrijpen dat Khem een beetje gespannen was en dus…….volume 15 uit 10 :) ! Maar geen zorgen Khem heeft altijd een oplossing…dus Deepak mocht met ons mee……uitstekende oplossing…..dat scheelt ons weer een paar oordopjes!!

Deepak neemt ons mee naar alle bekende bezienswaardigheden Baudha (een heel grote Stupa), Pashupatinath, Patan en Swayambhu (de apen tempel). Maar hij neemt ons ook mee naar een minder bekende plek. Het was alsof hij het wist. Hij zei; ik wil jullie iets laten zien. Ik kom er zelf altijd graag omdat iedereen daar een verhaal heeft en het is fijn om met de mensen te praten…..ook de mensen daar vinden het altijd fijn om een praatje te maken….jullie begrijpen het waarschijnlijk al……ja, we gingen naar een Elderly Home……we liepen binnen en ook hier was het een bont gezelschap….van gewone ouderen, post CVA ouderen, demente ouderen, blinde mensen tot mensen met een syndroom of zwak begaafdheid…..alles zat door elkaar. Sommige staren voor zich uit en anderen praten (iets ontremd) aan één stuk door….weer anderen zitten op een muurtje en zijn katoendraadjes aan het maken…..toch voelt de sfeer rustig en tevreden. Deepak gaat bij een brabbelend vrouwtje zitten….ze begint druk te vertellen met grootste handgebaren. Deepak vertaalt; ze zit hier omdat haar kinderen niet meer voor haar willen zorgen. Ze heeft alles voor ze gedaan maar nu zijn ze er niet voor haar (ik laat nu voor het gemak en de tijd even 90% van haar verhaal weg )…..ik twijfel sterk aan haar cognitie….helaas is mijn Nepalees niet goed genoeg om de diagnose te stellen….maar ow, wat blijft het toch een mooi vak :)……(ik heb helaas geen foto’s kunnen maken, dat voelde niet goed)…..pap, mam en ik hebben ons verwonderd, verbaasd, verdrietig en vertederd gevoelt…..het was weer een bijzondere ervaring…..

Wederom komen we moe maar voldaan thuis…..’s avonds ga ik nog even samen met Deepak naar Durbar Square….en dan is het echt tijd voor afscheid…..de volgende dag vliegen we naar Pokhara voor een nieuw avontuur en heel, heel stiekem hopen we nog een glimp van de Himalaya te zien (ondanks dat het niet het juiste seizoen is)!

Veel liefs,
Frits, Ineke en Cindy

Zus en Jurgen: veel plezier in Leiden. We hopen dat het weer een beetje mee zit.
Alice: dat zijn pas echt verhalen in de bergen….zo erg was het bij ons niet :)….mooi is het daar zeker! We hebben geen last gehad van de brand en gelukkig Khem (+ familie) en Deepak ook niet.