Colombia
Door: Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
08 April 2012 | Colombia, Cartagena
Check, check en dubbel check, snel naar Ville de Leyva, een onverwachte tussenstop en de Caribische kust……
Suriname Airlines had besloten te gaan vliegen dus op naar Colombia maar voordat ik daar aan zou komen moest ik nog wel weer even wat tussenstops maken. Alles eerst ingecheckt in Paramaribo om vervolgens naar Aruba te vliegen. Daar aangekomen iedereen uit het vliegtuig en bagage weer ophalen om weer te laten checken want ja, je vliegt naar Amerika en wie weet heb ik wel een bom in mijn rugzak of wie weet wel gewoon in mijn broekzak……of in de zool van mijn schoen……oftewel schoenen uit, zakken leeg, hand bagage tas leeg, moneybelt af………en daarna, daarna nog even fouilleren…….want ja je weet maar nooit en je vliegt naar Amerika……zucht....alles ok. Dus bagage weer inchecken, weer in hetzelfde vliegtuig en op naar Miami (jullie vragen je af; is dat handig over Miami vliegen naar Bogota; het antwoord is nee, maar wel de goedkoopste manier dus…… op naar Miami). In Miami, jullie raden het al. Bagage ophalen door de beveiliging. Alles weer uit. Je kan eigenlijk gewoon beter je bikini aantrekken dat zou een heleboel tijd schelen (heb heel wat tijd in de rij staan wachten). Inchecken voor de volgende vlucht naar ja……..Bogota! Euhm, u kunt mij niet inchecken? Ow. Ja, dat komt omdat ik een nieuw ticket heb ivm de vertraging van gisteren. Daar heb ik gisteren een fortuin aan gespendeerd door naar jullie te bellen vanuit Paramaribo (ja, ik weet dat jij niet weet waar Paramaribo ligt maar dat doet er nu even niet toe). Ik wil gewoon met die vlucht mee! In plaats van lief lachen kijk ik heel boos (ja , dat kan ik ook :)). Dan wordt de baas erbij gehaald en er wordt druk gediscussieerd in het rap Spaans……maar dan gelukkig; Esta bien. Ik mag mee…….op naar Bogota!
Tja, Bogota……ik denk dat het gewoon even alles was. Weer alleen reizen, het missen van mijn vriendinnetjes, het besef dat dit de laatste etappe van mijn reis is en dan………is het nog koud ook! Of zeg gerust, noodweer! De regen komt met bakken uit de lucht en het onweert als een gek. Ik heb alle kleren aan die ik nog bij me heb…….en ik heb het nog koud! Oftewel, ik was niet blij. Na een dagje bijkomen en wat administratie (ja ,dat moet ook gebeuren op reis) ben ik snel doorgereisd naar Ville de Leyva. Een mooi pittoresk dorpje ten noorden van Bogota waar het weer al iets beter (warmer) is. Ik heb een heerlijk hostel met een heel lieve eigenaresse die me zo ongeveer 3 keer per dag dood knuffelt en iedereen consequent ’mi amor’ noemt. Helaas kan ik maar voor 2 nachten blijven. Daarna is ze volgeboekt dus na 3 heerlijke relaxte dagen ga ik door naar mijn volgende bestemming……de Caribische kust!
Van Ville de Leyva ga ik naar Tunja. Daar wil ik met de nachtbus naar Santa Marta…….maar helaas, dat is niet mogelijk. Er wordt me geadviseerd eerst naar San Gil te gaan daar dan de nachtbus te nemen. Ok, als zij het zeggen. Bussen, bussen, bussen, oef dat duurt lang…….ben bijna bij San Gil. Dan spreekt een Colomciaanse jongen me aan. Waar kom je vandaan? Spreek je Engels? enz. Hij blijkt Carlos te heten en spreekt zeer goed Engels omdat hij twee jaar in Engeland heeft gewoond. Hij kijkt verbaasd als ik hem vertel over mijn plan om over te stappen in San Gil. Dat is volgens hem niet handig. Het is beter om in Bucaramanga over te stappen…..mmmm……wat nu……hem op zijn mooie bruine ogen geloven of toch gewoon eruit bij San Gil. Ik besluit het eerste te doen………dus door naar Bucaramanga……..jullie raden het al of misschien niet :)……..maar we krijgen natuurlijk een lekke band……het wordt later en het wordt donker……en mijn rug……..die werkt niet mee! Au! Ik besluit dat ik een niet geplande tussenstop ga maken in Bucaramanga. Carlos reageert enthousiast; Wat leuk dan kan ik je morgen mijn stad laten zien. Je mag bij mij en mijn moeder slapen!......Nou, je bruine ogen zijn mooi…..maar zomaar met een vreemde mee……nee! Ik slaap liever in een hostel. Ook dat vindt Carlos prima, hij begrijpt het wel. Maar het is volgens hem wel beter om in Florida te slapen, de stad waar hij woont en die direct vast zit aan Bucaramanga. Ok, ik ga mee. Als we uit de bus stappen staat zijn moeder ons al op te wachten met auto. Ik aarzel 1 seconde maar stap dan toch in. Carlos vertelt zijn moeder wie ik ben en dat ik graag in een hostel wil slapen. Zijn moeder vraagt direct waarom ik niet bij hun kom slapen. Dat is toch veel beter. Zo’n meisje helemaal alleen…….het is veel veiliger bij hun thuis……..ik aarzel weer……zomaar bij wildvreemde mensen thuis slapen……..ach, zijn moeder ziet er lief uit…….waarom ook niet. En zo beland ik onverwacht zomaar bij Carlos en zijn moeder thuis. Carlos wordt naar de slaapbank verbannen en ik krijg zijn kamer……..wat een luxe.
’s Avond eten we eerst nog even een Arepa, een soort maïs pannenkoek en Carlos heeft een Patacon, beide typisch Colombiaans. Daarna gaat Carlos nog naar een bijeenkomst op de Universiteit en ik spendeer de avond met zijn moeder op de bank :). De volgende dag gaan we op pad. Carlos laat me alles zien en met name ook proeven. Eerst een Raspados in Giron. Daarna worden we thuis verwacht waar zijn moeder een uitgebreide lunch voor ons heeft klaargemaakt. In de middag gaat zijn moeder ook mee op stap. Ze laten me Florida en Bucaramanga zien en we eten een Oblea, ook weer een lokale lekkernij. Jullie begrijpen dat alles, zoals in heel Zuid Amerika, heel zoet of heel vet was……oftewel genoeg calorieën voor de hele week! Om toch nog een beetje te compenseren kreeg ik als klap op de vuurpijl nog even een heerlijk lokale lekkernij………reuze mieren!! En ik moet zeggen……..het is even een klein psychologisch proces……maar daarna…….zijn het net nootjes……..ze smaken zoals ze kraken :)! Het was een super leuke en mooie dag. Wat een gastvrije en lieve mensen. Met een klein traantje neem ik afscheid…..ik ga weer door op weg naar de Caribische kust.
Ik kom aan in Santa Marta, een grote stad aan de Caribische kust. Eigenlijk moet ik naar het mooie Park Tayrona maar helaas is het heel moeilijk om daar een slaapplaats te vinden met bedden. Je slaapt daar in hangmatten. Opzich heel leuk alleen ben ik bang dat mijn rug deze mening niet deelt. Wat als ik na een nacht slapen mijn bed…..ehmm…..hangmat niet meer uit kom. Ik moet een stuk lopen om in en uit het park te komen. Daarbij heb ik nog geen leuke mensen ontmoet om samen mee te reizen, helaas. Ik wik en weeg……nee, ik vind het risico te groot. Dus ik ga naar Palomino een heel klein dorpje aan de kust. Via via heb ik gehoord dat het daar ook heel mooi is en dat er een leuk hostel aan het strand is. Even googlen, boeken en hup de volgende dag op weg naar Palomino. Om even een indruk te krijgen. Palomino heeft 1 doorgaande weg. Hier word je afgezet met de bus. Dan komt er een man met een motortaxi, daar spring je achterop. Hij slaat het eerste beste zandweggetje in. Hij slingert van zandweg naar zandweg, hier en daar een kuil en om je heel palmbomen……..je vraagt je af……waar ga ik in hemelsnaam naar toe? Bij de tweede keer dat je je dat afvraagt……..woeps…….dan ben je er…….bij een idyllisch mooi strand :) …………..en daar gaan we weer………heerlijk relaxen in het zonnetje, beetje strandwandelingen maken, boekje lezen………het leven aan de Caribische kust is zwaar :)!
Veel liefs!
Cin
Pap en mam: bedankt voor alle wijze woorden en steun toen ik even niet zo blij was.
Kat: dikke knuffel, was fijn weer even te skypen enne die ochtendjas staat je goed!
Jürgen: echt heel veel UNESCO hier!!! Haha! Check!
Marije: ik keek vaak even naast me en wilde vragen of je nog een drankje wilde.....maar je lag niet naast me op het strand :(
Floor: dikke knuffel aan jullie allemaal!
Edwin: succes met de start van je nieuwe baan!
Ber: het is wel koud in Bogota!!
Mar en Jo: ook hier; no span :)
Jo: nu heb jij ook een mooie veranda, lijkt mij zeer geschikt voor een high wine :)
Berkhoutjes: heel fijne 2 weken met zijn allen!!
Martin, Jeremy, Elly en Sas: zo leuk dat jullie via de computer naar me zwaaien :) (ik ging echt bijna spontaan terug zwaaien)
Ester K: jij en je mams zouden het hier heerlijk vinden, zon, zee en strand!
Bianca: have a lot of fun in Asia!!
Mam, Kat, Mar en Jo: check mijn jurkje :)
Suriname Airlines had besloten te gaan vliegen dus op naar Colombia maar voordat ik daar aan zou komen moest ik nog wel weer even wat tussenstops maken. Alles eerst ingecheckt in Paramaribo om vervolgens naar Aruba te vliegen. Daar aangekomen iedereen uit het vliegtuig en bagage weer ophalen om weer te laten checken want ja, je vliegt naar Amerika en wie weet heb ik wel een bom in mijn rugzak of wie weet wel gewoon in mijn broekzak……of in de zool van mijn schoen……oftewel schoenen uit, zakken leeg, hand bagage tas leeg, moneybelt af………en daarna, daarna nog even fouilleren…….want ja je weet maar nooit en je vliegt naar Amerika……zucht....alles ok. Dus bagage weer inchecken, weer in hetzelfde vliegtuig en op naar Miami (jullie vragen je af; is dat handig over Miami vliegen naar Bogota; het antwoord is nee, maar wel de goedkoopste manier dus…… op naar Miami). In Miami, jullie raden het al. Bagage ophalen door de beveiliging. Alles weer uit. Je kan eigenlijk gewoon beter je bikini aantrekken dat zou een heleboel tijd schelen (heb heel wat tijd in de rij staan wachten). Inchecken voor de volgende vlucht naar ja……..Bogota! Euhm, u kunt mij niet inchecken? Ow. Ja, dat komt omdat ik een nieuw ticket heb ivm de vertraging van gisteren. Daar heb ik gisteren een fortuin aan gespendeerd door naar jullie te bellen vanuit Paramaribo (ja, ik weet dat jij niet weet waar Paramaribo ligt maar dat doet er nu even niet toe). Ik wil gewoon met die vlucht mee! In plaats van lief lachen kijk ik heel boos (ja , dat kan ik ook :)). Dan wordt de baas erbij gehaald en er wordt druk gediscussieerd in het rap Spaans……maar dan gelukkig; Esta bien. Ik mag mee…….op naar Bogota!
Tja, Bogota……ik denk dat het gewoon even alles was. Weer alleen reizen, het missen van mijn vriendinnetjes, het besef dat dit de laatste etappe van mijn reis is en dan………is het nog koud ook! Of zeg gerust, noodweer! De regen komt met bakken uit de lucht en het onweert als een gek. Ik heb alle kleren aan die ik nog bij me heb…….en ik heb het nog koud! Oftewel, ik was niet blij. Na een dagje bijkomen en wat administratie (ja ,dat moet ook gebeuren op reis) ben ik snel doorgereisd naar Ville de Leyva. Een mooi pittoresk dorpje ten noorden van Bogota waar het weer al iets beter (warmer) is. Ik heb een heerlijk hostel met een heel lieve eigenaresse die me zo ongeveer 3 keer per dag dood knuffelt en iedereen consequent ’mi amor’ noemt. Helaas kan ik maar voor 2 nachten blijven. Daarna is ze volgeboekt dus na 3 heerlijke relaxte dagen ga ik door naar mijn volgende bestemming……de Caribische kust!
Van Ville de Leyva ga ik naar Tunja. Daar wil ik met de nachtbus naar Santa Marta…….maar helaas, dat is niet mogelijk. Er wordt me geadviseerd eerst naar San Gil te gaan daar dan de nachtbus te nemen. Ok, als zij het zeggen. Bussen, bussen, bussen, oef dat duurt lang…….ben bijna bij San Gil. Dan spreekt een Colomciaanse jongen me aan. Waar kom je vandaan? Spreek je Engels? enz. Hij blijkt Carlos te heten en spreekt zeer goed Engels omdat hij twee jaar in Engeland heeft gewoond. Hij kijkt verbaasd als ik hem vertel over mijn plan om over te stappen in San Gil. Dat is volgens hem niet handig. Het is beter om in Bucaramanga over te stappen…..mmmm……wat nu……hem op zijn mooie bruine ogen geloven of toch gewoon eruit bij San Gil. Ik besluit het eerste te doen………dus door naar Bucaramanga……..jullie raden het al of misschien niet :)……..maar we krijgen natuurlijk een lekke band……het wordt later en het wordt donker……en mijn rug……..die werkt niet mee! Au! Ik besluit dat ik een niet geplande tussenstop ga maken in Bucaramanga. Carlos reageert enthousiast; Wat leuk dan kan ik je morgen mijn stad laten zien. Je mag bij mij en mijn moeder slapen!......Nou, je bruine ogen zijn mooi…..maar zomaar met een vreemde mee……nee! Ik slaap liever in een hostel. Ook dat vindt Carlos prima, hij begrijpt het wel. Maar het is volgens hem wel beter om in Florida te slapen, de stad waar hij woont en die direct vast zit aan Bucaramanga. Ok, ik ga mee. Als we uit de bus stappen staat zijn moeder ons al op te wachten met auto. Ik aarzel 1 seconde maar stap dan toch in. Carlos vertelt zijn moeder wie ik ben en dat ik graag in een hostel wil slapen. Zijn moeder vraagt direct waarom ik niet bij hun kom slapen. Dat is toch veel beter. Zo’n meisje helemaal alleen…….het is veel veiliger bij hun thuis……..ik aarzel weer……zomaar bij wildvreemde mensen thuis slapen……..ach, zijn moeder ziet er lief uit…….waarom ook niet. En zo beland ik onverwacht zomaar bij Carlos en zijn moeder thuis. Carlos wordt naar de slaapbank verbannen en ik krijg zijn kamer……..wat een luxe.
’s Avond eten we eerst nog even een Arepa, een soort maïs pannenkoek en Carlos heeft een Patacon, beide typisch Colombiaans. Daarna gaat Carlos nog naar een bijeenkomst op de Universiteit en ik spendeer de avond met zijn moeder op de bank :). De volgende dag gaan we op pad. Carlos laat me alles zien en met name ook proeven. Eerst een Raspados in Giron. Daarna worden we thuis verwacht waar zijn moeder een uitgebreide lunch voor ons heeft klaargemaakt. In de middag gaat zijn moeder ook mee op stap. Ze laten me Florida en Bucaramanga zien en we eten een Oblea, ook weer een lokale lekkernij. Jullie begrijpen dat alles, zoals in heel Zuid Amerika, heel zoet of heel vet was……oftewel genoeg calorieën voor de hele week! Om toch nog een beetje te compenseren kreeg ik als klap op de vuurpijl nog even een heerlijk lokale lekkernij………reuze mieren!! En ik moet zeggen……..het is even een klein psychologisch proces……maar daarna…….zijn het net nootjes……..ze smaken zoals ze kraken :)! Het was een super leuke en mooie dag. Wat een gastvrije en lieve mensen. Met een klein traantje neem ik afscheid…..ik ga weer door op weg naar de Caribische kust.
Ik kom aan in Santa Marta, een grote stad aan de Caribische kust. Eigenlijk moet ik naar het mooie Park Tayrona maar helaas is het heel moeilijk om daar een slaapplaats te vinden met bedden. Je slaapt daar in hangmatten. Opzich heel leuk alleen ben ik bang dat mijn rug deze mening niet deelt. Wat als ik na een nacht slapen mijn bed…..ehmm…..hangmat niet meer uit kom. Ik moet een stuk lopen om in en uit het park te komen. Daarbij heb ik nog geen leuke mensen ontmoet om samen mee te reizen, helaas. Ik wik en weeg……nee, ik vind het risico te groot. Dus ik ga naar Palomino een heel klein dorpje aan de kust. Via via heb ik gehoord dat het daar ook heel mooi is en dat er een leuk hostel aan het strand is. Even googlen, boeken en hup de volgende dag op weg naar Palomino. Om even een indruk te krijgen. Palomino heeft 1 doorgaande weg. Hier word je afgezet met de bus. Dan komt er een man met een motortaxi, daar spring je achterop. Hij slaat het eerste beste zandweggetje in. Hij slingert van zandweg naar zandweg, hier en daar een kuil en om je heel palmbomen……..je vraagt je af……waar ga ik in hemelsnaam naar toe? Bij de tweede keer dat je je dat afvraagt……..woeps…….dan ben je er…….bij een idyllisch mooi strand :) …………..en daar gaan we weer………heerlijk relaxen in het zonnetje, beetje strandwandelingen maken, boekje lezen………het leven aan de Caribische kust is zwaar :)!
Veel liefs!
Cin
Pap en mam: bedankt voor alle wijze woorden en steun toen ik even niet zo blij was.
Kat: dikke knuffel, was fijn weer even te skypen enne die ochtendjas staat je goed!
Jürgen: echt heel veel UNESCO hier!!! Haha! Check!
Marije: ik keek vaak even naast me en wilde vragen of je nog een drankje wilde.....maar je lag niet naast me op het strand :(
Floor: dikke knuffel aan jullie allemaal!
Edwin: succes met de start van je nieuwe baan!
Ber: het is wel koud in Bogota!!
Mar en Jo: ook hier; no span :)
Jo: nu heb jij ook een mooie veranda, lijkt mij zeer geschikt voor een high wine :)
Berkhoutjes: heel fijne 2 weken met zijn allen!!
Martin, Jeremy, Elly en Sas: zo leuk dat jullie via de computer naar me zwaaien :) (ik ging echt bijna spontaan terug zwaaien)
Ester K: jij en je mams zouden het hier heerlijk vinden, zon, zee en strand!
Bianca: have a lot of fun in Asia!!
Mam, Kat, Mar en Jo: check mijn jurkje :)
-
09 April 2012 - 06:35
Marije:
Bij het lezen dacht ik 'een reuzemier'? Maar ze zijn echt reuze :-) wel heel leuk dat je zo bent ondergedompeld in de Colombiaanse gebruiken :D (kan me voorstellen dat je ook even moest wennen na je fantastische Suriname ervaringen..) Ik had graag naast je op het strand gelegen, ziet er goed uit!! Hier nu tweede paasdag, gisteren tussen de bollenvelden gefietst)
Lieve Cin, geniet nog ff van de laatste weekjes en daarna wordt het vast ook weer leuk in het Nederlandse. Echt! Daar zorgen we voor :-))
Xx -
09 April 2012 - 07:11
Adri:
Hoi Lieverd, boven het verslag zie ik dat het 30 graden is, dus volgens mij heb je het niet meer koud. Geniet nog lekker van de laatste weekjes. Als je terugkomt is het hier niet zo warm hoor!.
Vanmiddag ga ik naar je ouders en gaan wij lekker met elkaar eten. Hopelijk heb jij ook nog iets van de Pasen meegekregen. Ik vind je een held dat je aan die mieren bent begonnen. Wat een joekels. Veel liefzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz -
09 April 2012 - 10:17
Bianca Rasch:
Many greetings from Beijing! Just came back today from Shanghai (it was amazing) and tomorrow I will fly to Bangkok! So excited! Hope you still have a great time in South America! When will you come back -
09 April 2012 - 14:26
Paps En Mams:
Het lijkt wel het programma "try before you die" met die mieren eten. BRRR wat zijn ze groot ze zagen er ook niet echt smakelijk uit net als garnalen. Maar ja daarmee zullen de liefhebbers het ook niet met mij eens zijn. Als je rug je niet in de steek laat heb je nog ruim 2 weken voor de boeg voordat je definitief in het vliegtuig stapt op weg naar huis. Wij gaan ondertussen nog even aan iets "groens" werken. Wat dat is dat merkt je wel bij je thuiskomst. HAHA maar je zal ons zeker herkennen en wij kijken uit naar iemand die heeeel erg bruin ziet. Dikke kmuf van ons en Ootje -
09 April 2012 - 14:27
Esther K:
Hey lieve Cin, wat stoer dat je die mier hebt opgegeten! Ziet er niet echt lekker uit.... Het strand en je verblijf daar ziet er goed uit! Geniet er nog maar even van en neem het zonnetje maar mee terug! Dikke xxx -
09 April 2012 - 15:46
Aleid:
Laatste etappe alweer. Ik weet nog goed hoe dat voede en ben nu alweer ruim 3 maanden terug. Sinds deze week ren ik in witte jas door het Atoniushove ziekenhuis. Wel weer even wennen.
Maar we kijken allemaal naar je terugkomst uit hoor (in tegenstelling tot jij zelf waarschijnlijk :-))
-
09 April 2012 - 15:53
Liesbeth.:
Leuk om je verhalen te lezen,je eet zelfs mieren!!!geniet nog maar lekker de laatste weken.
veel plezier liefs liesbeth -
09 April 2012 - 19:29
Miranda:
Oh, ik benijd je niet hoor met het eten van die reuzemieren!
Volgens mij ben je op deze reis echt jezelf even tegengekomen... Dapper hoor!!!
Geniet van je mooie laatste warme weken, want ze vliegen zo voorbij.
X -
10 April 2012 - 15:28
Marianne:
Hoi lieverd, vervelend dat het even wat minder ging. Ik snap het wel hoor, ik moest ook weer even helemaal resetten toen jullie weg waren. Die reuzenmieren...echt superstoer!!!! Die zijn nog een stuk groter dan die wij in Peru hebben gezien.
Hier gaat alles zijn gangetje. Ik ben net met 20 man naar Blanche Marie watervallen geweest. 4 dagen een fantastisch party weekend. Nu even rustig aan, want ben gesloopt haha. Lieverd geniet nog even van je laatste 2 weekjes...Dikke kus -
11 April 2012 - 11:56
Alice:
Ik dacht ik google even waar je zit, maar Palomino ligt een behoorlijk stuk van de kust. Ik neem aan dat een rechte lijn naar boven jouw paradijsje is :-). Heerlijk hoor, die laatste paar weken nog even lekker uitrusten van het 'zware' leven 'on the road'. Dus je komt al bijna naar huis? Jammer hè? Maar ook leuk iedereen weer te zien!
Wat een fantastische mensen kom je tegen (onvermijdelijk voor fantastische mensen zoals jij!). Geniet nog even lekker!
-
12 April 2012 - 20:11
Eefje:
Hoi Cin! Kon nu thuis in alle rust je foto's goed bekijken. Wat een mooie foto van je op je strand en wat enorm ranzig die mieren, zien er echt uit als joekels!!!! Liefs! -
13 April 2012 - 04:58
Jouelle & Peet:
Ha die Cindy,
Wat maak je toch veel. Je verhalen zijn heel erg leuk om te lezen. Wij weten wel een leuke baan voor je: de nieuwe Floortje Dessin met 3 op reis!!!! Nog effe en dan is dit avontuur voor je afgelopen, heb je al weer plannen voor over een tijdje? Overbodige woorden maar geniet nog goed. Hier in Nederland zul je niet zo snel grote mieren eten, bergen hebben, mooie en bijzondere tropische dieren.........
Groetjes Jouelle & peet
-
13 April 2012 - 13:36
Jeremy:
Hoi Cindy, alweer bijna thuis... of Palomino Beach?
Ik zou Palomino beach kiezen alleen al voor het uitzicht (uitzicht nu; dak van het restaurant van de waterhof, jippie)
Mieren ik hoop dat ze goed dood/ gefrituurd waren; wel eens een levende mier in je maag gehad? Dat is pas kriebel waar je niet bij kan! -
18 April 2012 - 05:50
Saskia:
Het aftellen is begonnen. Geniet nog even van de laatste paar dagen en tot snel!
X Sas -
21 Mei 2012 - 18:13
Lisanne:
Zojuist besloten dat ik en mijn vriend vertrekken naar Colombia voor een jaar. Mijn vriend is geadopteerd uit Colombia vandaar de drang dit land te bezoeken en te beleven.
Heeeeeeeeeeeeel graag zouden wij wat informatie willen winnen wat betreft de kosten daar, dingen waar we aan moeten denken kortom gewoon mensen die er zijn geweest en weten waar ze het over hebben. Ik hoop echt iets van je te horen! lisanne_grin@hotmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
