Gelukkig.....goed karma kan je kopen!

Na 8 uur hobbelen, 3 ‘bijna ongelukken’ en heel veel gilletjes later komen we aan in Varanasi….we rijden een grote oprit op……we stoppen…..er rennen 3 mannetje naar de auto. Waarvan eentje in een apenpakje met grote snor…..iedereen heet ons hartelijk welkom en wil de koffers dragen….wij staan een beetje beduusd te kijken. We lopen het hotel binnen, een gigantische lobby. We moeten gaan zitten en krijgen een welkoms drankje. De chauffeur neemt afscheid. Pap bedankt hem en geeft hem wat fooi. Dan opeens blijkt hij nog niet klaar te zijn. Hij gaat snel naar de receptie en regelt alles voor ons…..euhmm dus dat doe je pas nadat je fooi hebt gekregen…..wat ben ik toch naïef.

We komen tot de conclusie dat dit weer een poepie luxe hotel is. Ruime kamer, heerlijk koel, mooie douche…euhmm en wifi…..hebben we eigenlijk wifi. Even vragen……huh!! Geen wifi? Maar dit is een poepie chique hotel (volume 10 uit 10)…..de dame bij de receptie kijkt me serieus aan en zegt; you can get wifi for 160 ruppies per hour……Je maakt een grapje!! Toch??....Ow nee, ze is bloed serieus! Dusss…..even geen wifi in dit poepie chique hotel……we hadden zelfs gratis wifi in de meest simpele hostels……maar goed we zijn in Varanasi en daar gebeuren wel meer ongelooflijke dingen :) Oja en we hebben wel een heerlijk poepie luxe zwembad!!! Dit bleek geen overbodige luxe…….

Tja, wie wilde er ook alweer naar India…..oja, ik……Marianne had op mijn preverjaardagsfeestje nog even uit de doeken gedaan hoe het ook alweer was in India…..vies, chaos, onaardige mensen, diarree, stank enz enz…..Oja, en Cin….is het niet heel warm daar…..ik wuifde alles weg met de woorden….ach we zien wel en mam zei nog enthousiast; ach warm…..nou ja das in ieder geval beter dan hier in Nederland, toch.

Om gelijk even terug te komen op de warmte…..euhmmm…..het is hier warm……ik wist niet hoe 46 graden voelde…..nou, dat weet de fam Tamis nu wel……warm!!! Als je het hotel uitloopt dan val je zegmaar acuut om, anders kan ik het niet omschrijven….oja en uiteraard de bekende Niagra Falls die dit keer permanent langs je bilspleet loopt……we hebben ons tempo en schema aangepast aan de warmte enne ik hoef jullie waarschijnlijk niets uit te leggen over onze blijdschap over het zwembad :).

Dus ons schema was; hueeeeel vroeg op, 4.30 uur (ja, in de ochtend) en om 5 uur naar de Ganges, the place to be in Varanasi!! Jullie vragen je af is dat niet een beetje overdreven, nee das heel normaal daar. Iedere toerist, Indier, bedelaar en Brama (wijze man) gaat zo vroeg naar de Ganges om ieder zo hun eigen ding te doen respectievelijk; verbaast rondkijken, baden in de Ganges, bedelen en tegen betaling wijze woorden uitspreken. Dus wij op weg naar de Ganges……naarmate we dichter bij de Ganges komen wordt het al drukker…..we worden overladen met prikkels…….en het toeteren……het toeteren is….tja toeteren. We arriveren zo dicht als mogelijk bij de Ganges. We moeten nog een 500 meter lopen. We worden aan alle kanten belaagd door mensen die dingen willen verkopen, door bedelaars, door kinderen, door boot verhuurders. We lopen stug door, het doel; is de Ganges. Ik hoop ondertussen diep in mijn hart dat pap en mam de magie van de Ganges ook zullen beleven, net als ik 5 jaar geleden. Ik maak me zorgen. Het is low season en de lokale mensen zijn erg agressief en vasthoudend…..we worden echt constant lastig gevallen en dan nog te zwijgen over de mannen die mij aanstaren…….

Ik word toch een beetje geïrriteerd en agressief van al die prikkels (ja, zo leer je jezelf weer wat beter kennen). We hebben gehoord dat we goed moeten afdingen voor ons boottochtje op de Ganges (een ‘must do’ als je in Varanasi bent). Dus pap en vooral ik met mijn agressieve gevoelens gaan ervoor en weten een goede prijs te regelen….nou dat hebben we geweten. We zitten 1 uur lang met een chagrijnige bootsman in de boot. Hij zet ons neer op de plek waar de crematies plaatsvinden en laat dan ongevraagd een ander mannetje op de boot. Wij zegen dat we dat niet willen maar hier word geen gehoor aan gegeven. De man begint een verhaal over de verbranding van mensen bij de Ganges. Hij hoort erbij en wil geen geld; don’t worrie! Ja, ja, vast. Hij kletst nog wat door en ja hoor, daar komt ie. Of we toch wat geld willen doneren voor de arme mensen die niet genoeg geld hebben voor hout. Alsof dat niet erg genoeg was vertelde hij er ook bij dat het zo ongeveer 270 ruppies per persoon moest zijn. Ja, meneer wist wat hij wilde. Even ter vergelijking de boot koste ons 200 ruppies met zijn drietjes (we hebben 300 gegeven, want tja....no change :)). Wij gaven de man een kleine bijdragen, ik denk 80 ruppies bij elkaar. Hij werd boos en begon te mopperen in het Indies. Daarna zegt hij hardop; you have bad karma!! En loopt boos van de boot……tot zo ver ons eerste boottochtje op de Ganges….

Na dit enerverende boottochtje lopen we nog even langs de Ganges…..we verbazen ons over alles wat we zien, de badende mensen, de crematies naast deze badende mensen, de wijze en ‘vreemde’ mannen (waarvan sommige ook gewoon even met hun smartphone aan het spelen zijn of de krant lezen), de bedelaars.….het is een ongelooflijk schouwspel……even komt de magie weer terug.….er gebeuren hier ongelooflijke dingen…..

’s Avonds gaan we eten. Ik heb een restaurant uit de Lonely Planet gehaald. Helaas weet de motorrickswa driver niet waar het is (en hij kan niet lezen dus dat maakt het ook ingewikkeld). Wij denken wel ongeveer te weten waar het is en laten ons in de buurt afzetten. Na enig gepuzzel en wat ‘ongevraagde aanwijzngen’ van lokale mensen komen we bij het restaurantje aan. We lopen naar binnen…..zoals in de LP staat; in de mooie binnentuin met tempel…..nou….euhmm…..de mooie binnentuin was inderdaad bijzonder….het was iets meer vervallen en vies dan verwacht enne er stonden uiteraard koeien en zoals we later zouden leren……er liepen een heleboel brutale muizen. We gokte het er toch maar op en hebben heerlijk gegeten samen met de koeien en de muisjes.

De volgende dag gaan we nog naar een andere crematie plaats waar we (op gepaste afstand) bijna een gehele crematie zien. Totdat we weg moeten van de man die ongevraagd weer tegen ons ging praten en beweerde dat de plek waar wij zaten van hem was. We mochten uiteraard wel blijven zitten wanneer we hem geld gaven…..enne geen probleem…..dollars mag ook…..wij weigeren…..hij zegt; you have bad karma!

Daarna gaan we nog even door de achterstraatjes slenteren en komen in duistere hoeken en gaten terecht. Volgens pap gaat het allemaal helemaal goed. Mam en ik twijfelen maar lopen toch maar achter pap aan. Hevige stank, ongelooflijke rommel en verbrandingsgeur…..dit gaat echt niet goed pap….jawel vast wel…..we lopen door…..gelukkig we komen weer bij de Ganges uit……voorbij de crematie plaats….we hebben geen zin om terug te lopen…weet je wat; we nemen een boot terug…..zo gezegd zo gedaan…..en dat was een geweldig idee!! We hebben genoten van een heel vriendelijke bootsman die ons veel heeft uitgelegd en we hadden mooie uitzichten op de kade. We zien op de valreep ook nog even een lijk langsdrijven. Tja het kan allemaal op in de Ganges. Ook legt hij nog even haarfijn uit dat de mensen hier gaan baden in de Ganges en vervolgens hun geld geven aan de wijze mannen en aan de bedelaars……hierdoor krijg je namelijk een goed karma……ow, dus een goed karma kan je kopen!! Das mooi!!

Diezelfde middag wordt mam bijna op de horens genomen van een heilige koe en aangereden door een scooter…..we kijken elkaar aan….mmm, bad karma……..gelukkig kan je een goed karma kopen…..we moeten toch maar wat gaan investeren hier in India (wordt vervolgt)

Ik moet eerlijk toegeven dat het even geduurd heeft voordat we de magie van Varanasi zagen. We werden zo lastig gevallen en bedonderd dat dit ons beeld bijna vertroebelde……maar terugkijkend was het echt een heel bijzondere ervaring!! De foto’s zeggen meer dan 1000 woorden! Veel plezier! (er lijkt iets mis te gaan met de foto's ivm slecht internet, ik probeer het morgen weer)

Veel liefs,
Frits, Ineke en Cindy

Pap en mam: fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. Geniet van al jullie luxe thuis! (ik geniet van mijn verjaardags kadootjes)
Zus en Jurgen: was een mooie verjaardag zus en leuk om even te skypen!
Wil en Ellen: Ja, nooit knijpers genoeg hier met al die stank! Nu in Maleisie een stuk beter geurtje.
Alice: Nee, nog geen plasje gelukkig. Wel heel veel spugende/kwattende mensen.
Simone: nog gefeliciteerd met je verjaardag!