Op weg naar het paradijs

Dus, we hebben lekker een privé busje oftewel het is net een kinderfeestje. Ish zit voorin met de Ipad DJ te spelen, de dutchies komen om de zoveel tijd grappig uit de ‘achter’ hoek en bij iedere stop gaan Simone en Ish dichter bij elkaar staan :). Zo hobbelen we verder totdat wij vinden dat het nu toch wel eens lunchtijd is. Ik heb een grenzeloos vertrouwen in de driver dat hij zo wel zal stoppen bij een goed restaurantje. Anneloes heeft wat minder vertrouwen en vraagt hem meerdere malen te stoppen (later bleek dit terecht). Na een uur stoppen we eindelijk….oww…..het is wel mooi hier met uitzicht op de zee! Wauw!....mmm….we zien alleen geen eten…..we vragen om eten…..tot op heden weet ik nog steeds niet waar het nu helemaal mis ging maar het leek erop dat ze geen eten maakte……wat wij erg vreemd vonden……dit is toch een restaurant? Maar Ish is niet voor één gat te vangen dus hij loopt de keuken in, wijst en gebaart wat…..de vrouw knikt….en hup daar gaat Ish aan de slag……hij gaat gewoon zelf koken. Tom springt direct bij en zo staan de mannen te koken op een ouderwets open vuurtje…….het resultaat……fried rice met groente en ei……heerlijk!! Wanneer we bijna weg gaan komen er nieuwe klanten binnen en tot onze grote verbazing begint de vrouw des huizes gelijk voor ze te koken…..waar ging het mis?? We zullen het waarschijnlijk nooit weten maar we hebben in ieder geval toch heerlijk gegeten met dank aan Ish…….de liefde wordt alleen maar groter…

We vervolgen onze weg naar Ampana. Het plaatsje waar de ferry naar de Togean Eilanden vertrekt. De Togean Eilanden staan bekend om hun mooie verlaten stranden met helder blauw water. Ook kan je er geweldig snorkelen en duiken. Oftewel; een paradijs…..we zijn benieuwd……maar voordat je er bent heb je dus wel een hele weg afgelegd….je komt niet zomaar in het paradijs.

In Ampana hebben we de laatste bungalow weten te bemachtigen. Het is wel even passen en meten zo met zijn vijven in de familiebungalow. Ish ligt op de grond (wel op een matras hoor), de dutchies liggen riant op het twee persoonsbed en Simone en ik liggen samen knus in de twijfelaar…..gelukkig zijn we allebei niet zo moeilijk dus dat ging prima. Het uitzicht van de bungalow……wauw! Dit lijkt al een soort mini paradijs!

Een paar dagen eerder had ik al een berichtje ontvangen van het thuisfront, de strekking; reisverhalen op internet niet top…..spanningen tussen bevolkingsgroepen bij Tentena en Poso….geweldsuitbarstingen paar jaar geleden en ps de ferry ziet eruit als de trein in India!……paps zegt; inpakken en wegwezen daar……maar we weten; jij zal vast niet in 7 sloten tegelijk lopen…..gelukkig hebben mijn pap en mam veel vertrouwen in me :)!

Dus we gaan op weg naar de ferry……enne…..een gewaarschuwd mens telt voor twee…..dus, we zien een boot liggen…….een soort kruising tussen de Ark van Noach en een vluchtelingenboot. Anneloes zegt nog hoopvol; dat zal hem toch niet zijn? Euhmm……deze boot…..trein in India……yep, ik ben bang van wel! Zeewaardig kan je hem eigenlijk niet noemen……we kopen toch maar een kaartje en moeten maken dat we een plekje vinden. Helaas de boot is vol…..uiteraard een relatief begrip hier…..dus we zitten op het dak! Anneloes heeft een sprintje getrokken en heeft een paar ‘luxe’ stoelen voor ons geregeld (lees; houten stoelen die op het dak staan om vervoerd te worden naar één van de eilanden). Het is een beetje warm in het zonnetje maar verder prima uit te houden….tot het gaat regenen en we naar binnen moeten rennen….we proppen ons gezellig bij de rest van de ‘vluchtelingen’ in de boot….oja, en tussen het rijst, de eieren, pakken eten, de kippen en alles wat je je nog meer kan bedenken……we zijn op weg naar het paradijs…..

Note: de dutchies hebben de groep inmiddels verlaten. Zij gaan een andere route ivm hun tijdsplanning. We missen de ‘achterhoekse’ gezelligheid wel!

Veel liefs,
Cindy