Een groep vormt zich

Sorry, na lange tijd weer normaal internet gevonden dus hier even een overdaad aan reisverslagen :)

Tijdens onze eerste nacht of eigenlijk ochtend in Rantepao maken we al kennis met Ish. Hij komt om 5 uur in de ochtend aan en krijgt de kamer naast ons (lees gescheiden door een dun bamboe wandje). Hij begint op vol volume (10 uit 10 :)) te vragen naar de douche, if breakfast is included en naar de special price. Wij zijn ondertussen klaar wakker en lichtelijk geïrriteerd. Echter even later in de ochtend maken we echt kennis met hem en hij blijkt best aardig. Een beetje behaard dat wel maar verder best aardig. Simone heeft gelijk het idee dat hij misschien wel van het Sikh geloof is vandaar de volle beharing. Nou mij maakt het niet zoveel uit van welk geloof hij is. Ik blijf geïntrigeerd door zijn snor en de manier waarop hij zijn pannekoek zonder zijn snor te bevuilen in zijn mond krijgt.

Maar goed toen gingen we dus op pad naar de begrafenis en kwamen zoals jullie weten in een lichte shock weer thuis. Pas de volgende dag spraken we Ish weer. Hij ging door naar Poso en stond op de reservelijst van de bus die wij ook namen. Alleen gingen wij maar tot Tentena om daar nog even een dagje rond te kijken en naar de waterval te gaan. We zaten met zijn drietjes voor het hostel. Ons was beloofd dat we opgehaald zouden worden dus wij wachten rustig af……nou wachten konden we zeker….want de bus kwam bijna niet……onze plekjes waren bijna vergeven. Het was dat Ish naar de ticketoffice was gelopen omdat hij op de reservelijst stond en hen erop attent maakte dat er nog 2 toeristen bij het hostel aan het wachten waren anders was de bus vertrokken zonder ons…..dus onze dank aan Ish groot….ik denk dat toen de eerste liefde al ontstaan is….word vervolgd….

In de bus zijn we niet alleen. Ish heeft de koningsplek (ahum), de middelste plek op de achterbank! Naast hem zitten Anneloes en Tom (een stel uit Nederland die op wereldreis zijn). Schuin voor Ish zitten Noreen en Sandra, 2 meiden uit Lichtenvoorde (later genaamd de Dutchies) en daarvoor zitten Simone en ik. We raken in gesprek over de begrafenis en over onze komende reis. Ons is gezegd dat deze busreis 10 uur duurt, tegen Anneloes en Tom 14 uur. Nou ja, we zullen zien……het is Sulawesi. Oja, en de bus….euhmm….die is niet echt van de kwaliteit als de eerste bus….of laat ik zeggen echt niet! We gaan op weg en hobbelen lekker op en neer. Achter mij hoor ik gemopper met een achterhoeks accent…..dit is toch geen stoel, ik kan mijn benen niet kwijt, die vent achter me zit in mijn rug te porren….nou, ik por gewoon lekker terug enz……Simone kijkt me vragend aan. Ik probeer Simone uit te leggen dat de Dutchies op een verbaal iets andere manier uiting geven aan het feit dat ze niet helemaal lekker zitten. Dat ze een iets ander accent hebben dan Anneloes, Tom en ik en daardoor iets anders klinken. Simone doet net als ik maar even haar Ipod op.

Jullie raden het al na nog geen 3 uur rijden……een lekke band :)…..tja, we reizen in Sulawesi. Dus band wordt verwisseld. Ik wilde nog een foto maken van het profiel van de band maar heb toen toch maar besloten dat teveel details misschien ook niet goed is voor het thuisfront :). We gaan weer verder maar ja we zijn in Sulawesi dus we rijden en rijden maar we schieten niet op. De weg is slecht en Ish valt soms bijna van zijn koningsstoel af (gelukkig valt ie op een berg rijst wat voor hem in het gangpad ligt :)). We beginnen toch te geloven dat het eerder 14 uur is dan 10 uur, of eigenlijk beginnen we ook sterk te twijfelen over de 14 uur en zoals later blijkt terecht. Het is ondertussen al donker en we hobbelen nog steeds door maar dan opeens staan we weer stil……een landslide. Ze zijn nog steeds bezig hem te maken en we kunnen er nog niet langs. We vragen hoe lang we moeten wachten. De buschauffeur weet het niet maar het kon nog wel eens de hele nacht zijn. Misschien kunnen we morgen ochtend weer verder……oww, das niet fijn. Simone, Ish en ik leggen ons al snel neer bij het idee (ok, leuk is het niet maar ja, je reist in Sulawesi). Anneloes en de Dutchies filosoferen nog even over een taxi (er kunnen wel kleine auto’s over de landslide) maar na enige discussie besluiten we toch nog even af te wachten en gelukkig na een paar uur gaan we dan toch over de landslide. Ik moet eerlijk bekennen dat toen mijn hart in mijn keel zat en ik toch kleine flashbacks kreeg van de bussen in Bolivia. Ook nu voelde ik de bus glijden over de modder……gelukkig het gaat goed……mmm, ik geloof dat ik dit niet te vaak meer moet doen, dat is niet goed voor mijn gezondheid.

Om 3 uur ’s nachts komen we aan in Tentena, we hebben er 18 uur over gedaan. We worden op een kruispunt in het dorp afgezet. Het is er donker en verlaten. Gelukkig hebben Anneloes en Tom een hostel gereserveerd, hebben de Dutchies een lokale telefoon en heb ik de Lonely Planet met het nummer van het hostel en zo belanden we toch nog om 4 uur ’s nacht in een heerlijk bed…..ow, wat leer je een bed (nee, geen geweldig bed maar gewoon al een heel normaal bed) dan waarderen!!

Na een paar uurtjes slapen zijn we nog steeds een beetje brak van de busrit maar er is geen tijd te verliezen. We moeten naar de waterval! We huren met zijn alle 3 scooters en gaan op pad. Samengevat; een schitterende waterval, ja zelfs ik ben in het water gegaan en dus inderdaad; nee, geen visjes in het water :). Verder lekker gegeten. Nog even naar een strandje aan het meer geweest. Daarna heel veel regen, in het donker naar huis en erg nat en koud thuis aangekomen.

De volgende morgen gaan we nog even langs de markt om daarna met een privé busje met zijn alle naar Ampana te gaan. We hadden het wel even gezien met die bussen hier :)

Veel liefs,
Cindy

Note: Het sikhisme werd geïnspireerd op het onderwijs van tien goeroes: belangrijke religieuze onderwijzers en predikers. Een separate en progressieve religie met als basisgedachten één God, gelijkheid, rechtvaardigheid en vrijheid voor iedereen. Deze religie doet een beroep op zijn volgelingen om een leven van discipline, hard werken, liefdadigheid en meditatie te leiden. Zij accepteert het bestaan van alle geloven en tolereert geen bevooroordeling of onderdrukking op basis van godsdienst, kaste, kleur, geloofsbelijdenis, ras en/of sekse.
De vijf k's, vijf symbolen van Khālsā, allen beginnend met de letter k, zijn voor alle mannelijke sikhs van belang. De belangrijkste van de k's is;
Kesh (haar) - hetgeen betekent dat Khālsā hun hoofdhaar, baard en snor niet mogen knippen of scheren. Ongeknipt haar wordt als heilig beschouwd, een traditie die tot de eerste goeroes teruggaat. Khālsā binden hun haar op met behulp van een tulband (Dastar).


Pap en mam (Kat en Jurgen): wederom bedankt voor jullie hulp en steun om alles te regelen voor Australie. Wat moest ik zonder zo'n lief thuisfront die altijd voor me klaar staat.
Kat en Jurgen: bijna vakantie!
Marije: sterkte met je keel!
Eef: geniet ook nog even van je vakantie!
Esther K: gefeliciteerd met je verjaardag!
Esther L: leuke updates van het thuisfront zijn altijd welkom.En gelukkig zit er een stabilisatie ding in mijn camera anders waren alle foto's van de begrafenis idd bewogen :)
Jeremy: ja, ik ben toch ook meer van de koffie met cake op onze begrafenissen :)