New Delhi (deel II)

Na deze mooie dag gaan we met de metro terug naar het hotel…..de metro stopt. We stappen uit…..tot zo ver geen probleem…..maar dan wordt het iets ingewikkelder.....waar moesten we nou ook alweer het metrostation uit…..we dwalen wat rond en nemen dan op de gok een uitgang….helaas…..verkeerd gegokt……euhmm, dan dus even de weg oversteken. Zoals vele wegen in India is ook deze druk……we lopen en zoeken een plek om over te steken…..ik hoor opeens een sirene…..ik kijk snel om mij heen naar pap en mam……gelukkig ze zijn bij mij in de buurt…..om ons heen beginnen alle auto en fiets rickshaws zich te verplaatsen…..wat is er toch aan de hand?.....ik kijk nog een keer goed om mij heen……hé, daar ligt iemand op de stoep……het was me nog niet opgevallen. Hij moet er net ook al gelegen hebben maar toen liep iedereen er gewoon omheen…..ik kijk nog een keer goed…..er lopen vliegen uit zijn mond…..ik ken dat beeld van de TV…..de jongen is dood….naast hem lijken wat persoonlijke spulletjes te liggen….niemand lijkt zich verder druk te maken over deze dode jongen……hij ligt daar gewoon op straat…..dood…..ik schat hem eind twintig……niemand maakt zich druk……hij ligt daar gewoon naast zijn spulletjes……hij is helemaal alleen op straat gestorven…….het grijpt mij meer aan dan ik zou willen. Hoe kan het dat deze jongen helemaal alleen sterft op straat met naast zich zijn enige bezittingen.....wat zou er gebeuren als ik opeens dood ga.....wie zou zich daar druk om maken.....ik kijk naar links; daar loopt mijn vader. Ik kijk naar rechts; daar loop mijn moeder. Bij het oversteken pakt mam nog even snel mijn hand vast......ik denk weer aan de dode jongen.....zo alleen.......terwijl ik de warme hand van mijn moeder in mijn hand voel......het doet me beseffen hoe rijk ik ben……samen met pap en mam loop ik terug naar het hotel….ja, ik ben een rijk mens……

De laatste dag is aangebroken. We gaan nog even naar een mooi mausoleum om vervolgens lekker uitgebreid te lunchen voordat we naar het vliegveld moeten. We gaan lunchen in een redelijk chique restaurant waar we de dag daarvoor ook heerlijk gegeten hebben. We zitten met zijn drietjes wat te kletsen als er opeens een man naast ons komt zitten. Hij zit wat te kijken en te draaien op zijn stoel. Dan vraagt hij; where are you from? Toen hadden onze alarmbellen eigenlijk al af moeten gaan maar ja, je zit in een redelijk chique restaurant dus ja…..we geven braaf antwoord en praten wat met de beste man….mam vertrouwt het niet…..hij bestelt niets……echt hij wil ons iets verkopen. Pap en ik zijn in deze (ja, ongelooflijk na 12 dagen India) nog wat naïef….we zitten toch in een goed restaurant….maar nee hoor, dan komt het……I sell clothing…you like?.....*zucht*…..het is echt ongelooflijk…..we beginnen de man te negeren maar hij is een doorzetter (zoals de meeste hier :))……we eten ons toetje nog op en druipen dan maar af want er lijkt geen andere manier om van de man af te komen……India blijft ons verbazen :)…

We zitten nog even te kijken hoe we met ons geld uitkomen. We hebben nog wat kleingeld, briefjes van 10 ruppies, over. Het lijkt ons beter om die onderweg aan de bedelaars te geven ipv het over te houden…..maar dan moet je die wel tegenkomen natuurlijk. Ow, gelukkig daar is een vrouw met haar kind…..ik grap naar mam; geef u het maar, u moet nog aan uw karma werken. Dus mam, gewapend met haar 10 ruppies loopt op de vrouw af en geeft het geld……de vrouw kijkt mam boos aan en zegt; 10 ruppies, we are with two, so 20 ruppies……mam kijkt haar verbaasd aan……de vrouw kijkt nog bozer en roept nu bijna; 20 ruppies!!....mmm, mam dit is ook niet echt goed voor uw karma……we lopen door. Dan komt er een jong meisje aan. Ze verkoopt waaiertjes. You bay, please! Ze slingert om mam haar benen en blijft roepen. Mam zegt; no, thank you!....maar ze blijft door gaan. Voor mam langs, achter mam langs, please, please……nu begint ook mam bijna haar geduld te verliezen; no!....en het meisje gaat door….en door…en door….haha, tja mam met haar bad karma…..nu is het echt genoeg….ik geeft (didactisch geheel onjuist, ik weet het) het meisje 10 ruppies en zeg; now you go!.....het meisje druipt af……tja, bad karma……

Dan is echt de tijd gekomen om te gaan. We hebben een taxi geregeld via het reisbureau dus dat zit wel goed……denken wij…..de taxi is op tijd……dus dat is goed…..we laden onze spullen in en rijden weg…..de taxi chauffeur kijkt bedenkelijk maar rijdt toch door…..dan stopt hij even en kijkt naar zijn band, stapt weer in en rijdt weer door…….mmm….nou ja, het zal wel……paar minuten later stop de beste man weer…….hij stapt uit…..kijkt nog een keer naar de band…..pap stapt ook uit…..euhmm, ok…een lekke band……de chauffeur doet de achterklep open, gooit onze spullen op straat (voor de liefhebber om mee te nemen), pakt de reserve band en gaat de band verwisselen…..en pap zou pap niet zijn als hij hem niet even een handje zou helpen……dus daar staan buurman en buurman langs de weg in India een band te verwisselen……na het verwisselen rijden we door……de auto rijdt nog steeds niet top en slingert een beetje…..maar ja, het is India……en pap……die begint nu toch echt wel te twijfelen of hij met mam in het zelfde vliegtuig moet stappen……bad karma :)

Note: na heel wat dikke bolle tranen bij het afscheid zijn pap en mam weer veilig thuis aangekomen. Het was een geweldige vakantie om nooit te vergeten. We hebben veel gezien, gedaan, gehoord en geroken. We hebben ons verbaasd, boos gemaakt, verwonderd en bewonderd. Maar het allermooiste was om het samen met pap en mam mee te mogen maken. Lieve pap en mam, bedankt voor de geweldige vakantie!

Veel liefs,
Cindy

Zus en Jurgen: veel plezier in Parijs!!
Marije: geniet van je vakantie en veel plezier in Zwitserland!
Berkhoutjes: geniet met zijn allen!!
Esther L: ja, ik loop een beetje achter op mijn blog….word aan gewerkt Sas: fijn dat alles goed met jullie gaat….geniet van elkaar….geen ruzie maken over het dopje van de tandpasta!
Domi en Simoon: geniet van de wijntjes!!
Jeremy: echt de afgelopen keer was echt de allereerste keer dat er iets over poep in stond, echt!!
WZH: wanneer begint de competitie jeu de boules? 
Sandra: leuk dat je mee leest!
Louis: ja, hoe Zennnnnn van mij hè….en af en toe 10 ruppies helpt dus ook 
Iedereen: geniet van het mooie weer in Nederland!