Hello kitty in the jungle!

De grote bloem, Hello Kitty en een verwende reiziger.

Ik was een beetje aan het twijfelen. Zal ik wel of niet naar de Cameron Highlands gaan. Er zijn daar thee plantages en je kan trekkingen maken…..en zoals jullie weten….is dat niet mijn favoriete bezigheid. Oja, en ik las in de Lonely Planet nog iets over een grote bloem die maar 1 week bloeit en erg stinkt maar daar hoor ik verder niemand over, dus dat zal wel niets zijn. Nou ja, ik ga toch maar. Ik heb nog nooit een thee plantage gezien dus waarom niet en dan kan ik daarna door naar de jungle in Taman Negara.

Het is allemaal heel makkelijk dat reizen. Je boekt een ticket voor de minivan. Je wordt rond het middag uur opgehaald vanuit je hostel. Rijdt 4 uur door de bergen en dan kom je iets misselijk en bleek aan bij je nieuwe hostel. Je maakt gelijk (functioneel) enthousiast contact met je medereizigers om te kijken hoe je naar die thee plantage kan komen. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat het vrij ingewikkeld is en dus een tour het enige alternatief. Volgen jullie me nog :). Nou, was ik een beetje lui en het werd ook al wat later dus heb ik gewoon een tour geboekt bij het hostel. De lieve dame achter de receptie vroeg me vriendelijk of ik niet de grootste bloem ter wereld wilde zien. Uhh, maar bloeit hij dan? Hij bloeit toch maar heel kort. Ze zegt; wacht ik bel even? Ze babbelt wat aan de telefoon. Ja, hij bloeit heel mooi. Ik zou er heen gaan als ik jouw was! Mmm, de grootste bloem ter wereld….ach, klinkt wel gaaf, laat ik dat maar doen! Terug in mijn dorm val ik bijna om van de stank en ik roep uit een reflex; wie heeft hier zijn schoenen uit gedaan?....en zo leer ik mijn slaapmaatje (we delen het stapelbed) Edward kennen, oeps! Hij verontschuldigt zich en zet snel zijn schoenen buiten (geloof me, de stank was echt niet fijn!). We raken aan de praat en wat blijkt hij is vandaag naar de bloem geweest en wil me wel wat foto’s laten zien……wauw! Dat ziet er wel gaaf uit! Hij is echt groot! Mmm….ik krijg al meer zin in morgen!

De volgende dag heb ik op advies van de lieve dame bij de receptie goed ontbeten want het schijnt een pittige wandeling door de jungle te zijn. Ik wordt keurig op tijd opgehaald en ben tot nu toe de enige. De bloem lijkt toch echt niet zo populair te zijn. Gelukkig we gaan nog twee mensen ophalen. Ah, het zijn euhmm Japanners, Chinezen, Korianen of toch Taiwan…..ik kan nooit zo goed het verschil zien, sorry. Ah, ze komen uit Korea en wonen op dit moment in Kuala Lumpur. We rijden weg. Euhmm, can we stop? We need breakfast? Euhmm, hebben jullie nog niet gegeten dan? Ow, ok. Nou ja, dan maar even stoppen om ontbijt te kopen. Ze stappen weer uit. Ik kijk nog een keer goed naar het stel. Hij heeft suède leren schoenen aan en zij……zij heeft heel mooie roze open schoenen aan met een sleehak….en een heel schattig jurkje. …ik kijk naar beneden en zie mijn verwassen ooit donker blauwe driekwart broek met daaronder mijn wandelschoenen met hoge sokken…..euhmm, heb ik iets gemist?? Me Jane in the jungle, you Hello Kiity in the jungle?? Ik kijk de gids even aan maar hij zegt niets....nou ja, het zal wel. Ik ga weer in de jeep zitten en luister braaf naar de twee smakkende Koreanen achter me….is your breakfast nice?…..(met volle mond) smak,yes, smak, smak….(ik geloof niet dat ik ooit echt aan dat smakken hier in Azie zal wennen :)).

We komen aan bij het begin punt van de wandeling. De Koreanen kijken verbaasd; gaan we wandelen? Euhmm, ja…..we gaan wandelen in de jungle!! Oh, zijn deze schoenen ok? De gids heeft het nu eindelijk ook door. Euhm, nee dat zijn niet echt de juiste schoenen. Wederom twee oprecht verbaasde Koreanen. De gids vraagt hoopvol en volgens mij tegen beter weten in; hebben jullie geen andere schoenen mee? Euhm, je bedoelt die bij het jurkje passende super hippe wandelschoenen? Nee, dus! duhh….maar (ik had ook niet anders verwacht) ze gaan het gewoon doen…..ze komen per slot van rekening uit Azie….en in Azie lopen alle vrouwen gewoon op hakken op de meest onmogelijke plekken dus…..daar gaan we…ik ga voorop…stamp, stamp, blubber, blubber…..Hello Kitty wandelt braaf achter me aan…..en jullie raden het al……ja, na een halfuur liep ik achterop en Hello Kitty vrolijk voorop…..ze had haar jurkje een beetje opgeknoopt en huppelde rustig verder……de lokale gids heeft nog mooie hoofdtooien voor ons gemaakt. Die ik braaf heb opgezet….maar ik zal jullie de bezwete, met rode wangen en een scheefstaande hoofdtooi foto besparen…..daarvoor in de plaats zal ik de beeldschone Hello Kitty met hoofdtooi (let op; is beperkte oplage) laten zien :)…..

Nu even zonder gekheid. Hello Kitty loopt dus vrolijk door en onderweg laat de gids ons de meest mooie bloemen en planten zien. We hebben mazzel want ook de Ginger bloem staat in bloei. Ook laat hij ons verschillende kruiden ruiken en uitproberen. Hij plukt een aantal gele bloemtjes en begint ze fijn te maken. We moeten dit 20 sec op onze tong leggen….mmm… er is me altijd geleerd niet zomaar planten en bloemen in je mond te doen……nou ja, hij is de gids, het zal wel goed komen…….zijn de 20 sec al om….nee, geduld….whaa…wat nu….mijn tong, hij gaat tinkelen….ieuww…..is dat goed?......de gids moet lachen……you wait……10 sec later voel ik mijn tong niet meer…..haha, het is een natuurlijk verdovingsmiddel……ze gebruiken het in de jungle om wonden te verdoven en kiespijn te verlichten……ik kijk opeens met heel andere ogen naar het onbenullig lijkende gele bloemetje……dat is een verdomd handig geel bloemetje! Na 1,5 uur lopen kwamen we bij de bloem waarvoor we het allemaal doen en ik kan niets anders zeggen dan….wauw!! Hij is echt hueeeel groot en heel gaaf!! En als je je neus erin steekt dan stinkt hij echt hueeeel erg! Een geur die de vliegen heel lekker vinden zodat de bloem zich weer kan voortplanten. Wederom weer de wonderen der natuur. Vervolgens lopen we (ja, ook Hello kitty) weer 1,5 uur terug naar de auto om vervolgens nog naar de thee plantagete gaan waar ik een heerlijk wel verdiend kopje thee drink. Om de dag goed af te sluiten gaan we ook nog naar de Mossy Forrest….euhmm, zowaar nog modderiger dan de jungle tocht…..en dan geven de mooie roze schoentjes het toch op…..de zolen laten los en het roze is niet meer zo roze……maar ondanks dit alles…..mijn diepe respect voor Hello Kitty!

’s Avonds kletst ik nog wat met Edward. Hij blijkt fysiotherapeut te zijn in de ouderen zorg dus genoeg om over te praten en ook hij gaat de volgende dag naar de jungle in Taman Negara. Hij heeft wel via een ander bureautje geboekt maar we gaan ervan uit dat we elkaar bij de boot wel zullen treffen zodat we wellicht samen naar een hostel kunnen zoeken. Maar zoals dat hier wel vaker gaat lopen de dingen niet altijd zoals je denkt dat ze zullen verlopen dus geen Edward bij de boot. Waarschijnlijk zijn er toch meer bootjes bedrijven. Nou ja, dan maar alleen das geen probleem dat doe ik wel vaker. Eenmaal aangekomen op zoek naar een hostel. Ik loop het hele dorp rond (gaat op zich snel hoor, zijn maar 4 straten) maar kan niet echt iets vinden. Er is er een met airco maar daar is echt helemaal niemand en das vaak geen goed teken. Er is wel een ander heeeel goedkoop en simpel hostel zonder airco waar wel veel mensen zitten. Laat ik daar maar kijken. Ik kan een 4 persoonskamer krijgen waar nu nog niemand in zit. De dorm van 8 zit namelijk vol. Ok, even kijken…..mmmmm…..ziet er niet echt goed uit……beetje vies……er ligt een beest op mijn bed…..een soort wormpje……mmmm…..nou ja iedereen slaapt hier dus het zal vast meevallen. Ok, ik neem het. Ik zet mijn bachpack neer en kijk nog een keer…..eerst maar even dat beest van mijn bed afhalen…..euhmm en de muizen keutels……ja, uhmm…..nou ja, het zal vast meevallen…..haha, is dat een Donald Duck kussen…ja, haha….euhhh…..hij is wel erg vies……nou ja, ik heb mijn kussensloop mee…….eerst maar even wat eten en kijken of ik een tour moet doen of misschien vind ik wel mensen om mee te wandelen morgen. Wanneer ik aan het eten ben en de ketchup fles omkeer komt er een dood beestje uitrollen….gedver!! Het is niet mijn dag vandaag….ik kom 2 meiden uit Nederland tegen en ga met hun morgen de Canopy walk doen in de middag nog wat wandelen. Das weer goed geregeld. Terug naar het hostel……ieww wat ligt daar op mijn bed…..het zijn de katten van het hostel ….de katten MET hun vlooien!! Ieww…das echt te vies hoor….dan hoor ik buiten een bekende stem….he, het is Edward!....ik begroet hem enthousiast. Ik vertel hem dat ik hier slaap en dat het heel vies is. Edward slaapt in het hostel met airco waar niemand was….nou, nu is Edward er…..ik besluit binnen 1 sec; ik ga verhuizen! Ik pak mijn spullen, geeft de man van het hostel 5 riggits en ga bijna op een holletje naar het hostel van Eward……gelukkig toch een schoon bed vannacht!

Marije had me al een beetje gewaarschuwd; Cin, jij bent wel een beetje een verwende reiziger. Je hebt al vele mooie jungles gezien dus ik weet niet of je dit echt leuk ga vinden. Het is niet de mooiste jungle….. Maar ja, als je er niet geweest bent dan weet je het ook niet dus op naar de Canopy walk en een wandeling door de jungle. Euhmm tja, wat zal ik zeggen; ik had nog nooit een Canopy walk gedaan en dat was best heel hoog en leuk (alleen geen vogel gezien). Daarna nog even een wandeling door de jungle……misschien moet je echt 5 dagen gaan trekken……dan zie je de echte jungle……dit was nou niet echt om over naar huis te schrijven. Dus ik stop er ook over. Marije had gelijk; ik ben verwend *schaam*.

De volgende dag ga ik terug naar Kuala Lumpur even mijn verdere planning maken en dingen regelen.

Veel liefs,
Cindy