Soms zit het mee en soms zit het ietjes tegen.

We gaan met zijn vijven op weg naar het vaste land. Met een soort speedbootje moeten we naar het dichtstbijzijnde grote eiland waar de Ark al op ons ligt te wachten. We zijn op tijd en het is rustig dus we kunnen een goed plekje in het schip bemachtigen. De tocht duurt ongeveer 5 uur dus we maken het ons gemakkelijk. In Ampana scheiden onze wegen weer. Het Nederlandse stel gaat diezelfde dag nog door naar Tentena en wij blijven nog een nachtje in Ampana om morgen door te reizen naar Palu.

In Ampana zitten we weer in onze mooie bungalows met de geweldige zonsondergang. Eerst even de sociale contacten bijwerken. Er was namelijk geen wifi en geen bereik in het paradijs dus als ik mijn telefoon weer aanzet blijft hij trillen en piepen…..na een uur heb ik de meeste mensen terug gemaild en ge-apped :). Begrijp me niet verkeerd. Ik vind al jullie mailtjes, berichtjes en appjes heel leuk!!
Ondertussen moeten we ook ons vervoer voor morgen regelen. Er zijn verschillende opties maar de privé auto lijkt ons toch het beste. Ik moet zeggen; veel dank aan Tom en Anneloes! Ze hebben een prima privé auto voor een heel scherpe prijs geregeld!

In de ochtend raken we nog een beetje zenuwachtig omdat de auto iets te laat is…..maar ja, het blijft Azie. Onze chauffeur (zeer klein, een soort dwerg met buikje) zet gelijk de muziek aan en zit te swingen (wiebelen) op zijn stoel. Hij heeft zelfs nog wat Engelstalige muziek, erg grappig. Tijdens de lunch (uiteraard bij een restaurant met goede, lees harde, muziek) laat hij zijn echte swing moves nog even zien :). Euhmm, oja…..er staat naast de muziek ook nog een tv aan…..het lokale nieuws…..3 mannen in beeld met grote geweren en doeken om hun hoofd……ondertitel; terrorisme in Poso…….euhmm, zijn we daar niet 10 min geleden doorheen gereden, door Poso……onze chaffeur lacht; yes, Poso there (hij wijst in de richting waar we vandaan komen)…..boem, boem, boem, hij maakt schiet gebarenen swingt dan lekker verder op de muziek…..euhmm…..laten we ons eten maar opeten en dan snel doorrijden……

We komen laat in de middag aan in Palu en laten ons afzetten bij het enige betaalbare hostel in Palu. Het is geen luxe maar het is een bed, een sta toilet en een bucket shower. Oja, en het belangrijkste; het bed ziet er schoon uit. We laten nog even snel de was doen, gaan daarna wat eten en nog even een afscheid koffie drinken want morgen scheiden onze wegen zich. Tom en Anneloes vliegen morgen via Makasar naar Bali waar ze Tom zijn ouders zullen ontmoeten om gezellig met hun 3 weken rond Bali te reizen. Haha, ik ben stiekem een beetje jaloers op ze. Als ik terug denk aan de geweldige tijd die ik met mijn ouders heb gehad in Argentinie, Nepal en India. Gelukkig hebben Anneloes en Tom er ook erg veel zin in. Ik blijf nog een dagje extra in Palu omdat ik pas op vrijdag doorvlieg naar Medan. Donderdag ochtend neem ik toch wel met een verdrietig gevoel afscheid van Anneloes en Tom. Het was een super gezellige tijd!

Altijd weer even wennen om alleen te zijn na zo’n gezellige tijd. Ik zit het grootste deel van de dag in een cafeetje met wifi, slenter wat door de mall, laat mijn teennagels lakken voor 1 euro en ga wat eten (frietjes!! Want na 2 weken rijst….:)). De volgende dag begin ik aan een lange tocht. Ik dacht dat ik in 1 dag wel van Palu naar Medan kon vliegen. Dat dit betekende dat ik 3 vluchten op 1 dag had en 4 vliegvelden zou zien……dat had ik even voor het gemak genegeerd . Zo achteraf gezien zeg ik; dit is geen aanrader! Het helpt niet mee aan de feestvreugde en aan het vakantie gevoel. Laat in de avond had mijn laatste vlucht ook nog vertraging en ik had nog geen plek om te slapen. Het was niet gelukt om een hostel te boeken via internet. Maar volgens Simone die er al geweest was, was het niet zo moeilijk om een hostel te vinden. Toch werd ik een beetje zenuwachtig en ging op zoek naar functionele vrienden…..maar helaas…..geen functionele vrienden te vinden. 1 Amerikaanse jongen maar die slaapt in een heel duur hotel dus dat is geen optie…..*zucht*…..het zit niet echt mee…..ow, wat zie ik daar……mmm…hij ziet er europees uit…..hij staat iets achter me in de boarding rij…..treuzel, treuzel…..hupsakee…..en ik sta naast hem….hoi!....Do you speak englisch? Yes, ok. Social talk volgt. Hij komt uit Duitsland en heeft een relatie met een Indonesisch meisje. Ze zijn in Jakarta geweest voor zijn visa en gaan nu weer naar huis, ze wonen in een klein dorp buiten Medan. Vannacht slapen ze in een hotel in Medan. Helaas iets boven mijn budget maar zijn vrouw weet nog een goedkoper hotel in de buurt dus we kunnen een taxi delen en dan kan ik naar dat hotel. Zo gezegd, zo gedaan…ze staan me op te wachten bij de bagageband, we gaan de taxi en richting het hotel…..maar helaas…..het goedkopere hotel is al vol…..geen nood….er zijn meer hotels…..het volgende hotel heeft een goede prijs maar ik wil graag wel de kamer even zien……ieuw, getver!! Dit is echt niet ok! Dan hoor ik dat deze kamers eigenlijk altijd per uur verhuurd worden (Islamitsich land, geen sex voor het huwelijk, tuurlijk!!)……dit gaat mij echt te ver….hier ga ik niet slapen!.....het volgende hotel is hetzelfde laken een pak dus wederom; nee!.....ik begin nu echt moe te worden…..of eigenlijk ik kan niet meer……het huilen staat me nader dan het lachen…….volgende hotel…..het is iets duurder maar wel iets beter dan de andere…..ik bekijk de kamer…..het is niet super schoon, het bed zit vol brandgaatjes (?) maar ok……het is voor 1 nacht en ik ben echt heel moe! Ik neem hem. Bastiaan en zijn vriendin nemen afscheid en we spreken af dat we elkaar morgen om 10 uur weer hier voor het hotel zien. Dan gaan we samen met de taxi naar de plek waar de bus vertrekt…..nu eerst slapen…..

Ik kleed mij om, poets mijn tanden en pak mijn lakenzak. Ik ga helemaal in mijn lakenzak liggen, ik ben van top tot teen bedekt door mijn lakenzak en beweeg mij niet……het bed is te vies……gewoon stil blijven liggen…..niet letten op de muffe geur….ieuw, nu let ik er juist op…..niet aan denken, niet aan denken, leuke dingen denken……ow, het licht……nou, die laat ik maar aan……ik wil niet weer uit mijn lakenzak komen en dat licht is ook wel fijn…..dit wordt een lange nacht…….ik ben doodop maar kan niet slapen……wat hoor ik toch allemaal…..wat een lawaai……ik kan het niet thuis brengen…..zijn het de buren (we delen namelijk de airco via een groot gat in de muur, de ene helft van de airco hangt in mijn kamer en de andere kant in de kamer naast me….)…..ik weet niet wat het is maar ik negeer het maar…..kan er niets aan veranderen dus……ik val een beetje in slaap….word weer wakker en val weer een beetje in slaap……ik word wakker van harde geluiden naast me……het komt uit het papieren zakje wat ik als vuilniszakje heb gebruikt, hij staat in de hoek van de kamer, ik kijk er geconcentreerd naar……wat is dat toch……..dan begint het zakje te bewegen……O MIJN GOD!....het zakje beweegt en komt mijn kant op…..ik hallucineer!....nee, hij beweegt echt!....ik zit op handen en knieen op mijn bed…..O God…..er zit een rat in mijn afvalzakje……ik blijf op dit bed!.....ik sla met mijn handen op het bed en maak harde geluiden…….het zakje ligt nu naast mijn bed, er komt een hard geritsel uit……ik maak nog meer geluid en hup daar gaat de rat…..langs het bed…..naar een gat in de muur achter het bed……….het is zeven uur in de ochtend en ik wil hier weg!!!!

Ik maak nog een keer heel veel geluid om de ratten te verjagen. Ga uit bed, kleed mij aan, pak mijn spullen en ga naar de ‘receptie’ (een receptie kan je het niet echt noemen) van het hotel en wacht daar op Bastiaan en zijn vrouw. We gaan met een taxi naar de straat waar alle bussen vertrekken. Bastiaan zijn vrouw verteld dat ze een heel goede gids weet in Bukit Lewang en zal hem bellen dat ik eraan kom…..ik ben moe en nog steeds een beetje in shock van het lopende afvalzakje…..dus ik knik ja….dat is goed……ik zie het allemaal wel…..

Veel liefs,
Cindy

Pap en Mam: fijne vakantie! De foto's zijn mooi!
Kat en Jurgen: veel plezier in Griekenland…..ben zo benieuwd!! 5 UNESCO sites!! OMG!
Anneloes en Tom: bedankt voor de geweldige tijd, vond het heel gezellig en fijn om even met jullie samen te reizen! X
Saskia: leuk dat je mee leest/reist