Schitterende uitzichten!!!

Daar gaan we, op weg naar Halong Bay. Als je de plaatjes op internet moet geloven is het erg waanzinnig mooi.....maar ja de plaatjes op internet zijn dan ook wel de beste die er zijn...ach ik wacht rustig af. Ik heb een tour geboekt aangezien je er anders heel moeilijk kan komen. De Lonely Planet staat wel vol met allerlei waarschuwingen.....neem niet de goedkoopste dan slaap je in een mini hutje op een schip wat zo goed als ten onder gaat......maar neem ook niet de duurste want dan wordt je zeker weten afgezet......ok....wat nu??....nou ja dan maar de eena goedkoopste :).....we zien wel. Wat blijkt we hebben een super gezellige groep met 5 Fransen, 2 Duitsers, 6 Engelse, 1 Koreaanse en 2 Nerderlandse meiden. Abby en Emma oftewel een groot feest. De boot, tja een boot is een boot en het viel mij alles mee....als je niet veel verwacht valt het alleen maar mee. Later hoorde ik een ander meisje zeggen dat ze aan de schipper had gevraagd of hij wel wist dat er ratten aan boord van zijn schip waren......uhmm...ja duh.....ik denk dat hij dat wel weet.....het is nu eenmaal geen Hilton!....maar wel goed vertoeven met zijn allen......'s avonds uiteraard lekker karaoke.....de Fransen gingen los.....en daarna lekker kletsen op het dek.........het mooie leven! En oja, de plaatjes op internet.....niets van gelogen.....het is er echt schitterend!!! Zie maar.....

Na Halong Bay gelijk door naar het volgende idyllische plekje in Vietnam.......we gaan naar Sapa!! Een plaatsje hoog in de bergen in Noord Vietnam......het moet er schitterend zijn met bergen vol met rijstvelden.......en ik moet wederom zeggen.....niets is minder waar.....wauw.....het is echt super mooi!!
Ook nu heb ik (een beetje voor het gemak) een tour geboekt. We gaan met de nachttrein naar Sapa. De softsleeper...ben benieuwd.......wauw wat een luxe!! 4 bedden met matras en kussen en airco......ik ga zeker weten heerlijk slapen!!! Ah mijn buurman, een vriendelijk Thai die op vakantie is.....hij waarschuwd me.....hij snurkt een beetje....ach prima kan wel wat hebben en ben erg moe van een nachtje op de boot (tussen de ratten :)). Zo lekker slapen......he ik hoor niets....ow dat klopt mijn buurman ademt niet meer....he ga ademen....buurman!!......hij kan zo in het Guinness Book of Records....he adem!...dan opeens.....een diep en scherp snurkend, gorgelend, stikkend geluid....buurman gaat weer ademen...nog een paar snurken en hij stopt weer met ademen...en zo gaat het de hele nacht door :( !!!! Ik dacht dat ik gek werd, wilde hem uit schelden, een kussen op zijn hoofd drukken.....hem met zijn grote lijf door het kleie trein raampje wurmen....als hij maar stopte met dat irritante gesnurk....al met al geen oog dichtgedaan...ondanks de geweldig luxe trein!
In Sapa gaan we drie dagen door de bergen trekken met een lokale gids. Ik heb wederom marzel met een leuke groep. Drie meiden uit Engeland (Amy, Clara en Leann) die ik ook al eerder in Don Det heb ontmoet, erg leuk en gezellig. Verder hebben we Jonh en Gyden uit Australie en Catherina en Frank uit de US (van het soort 'echte Amerikanen'). Jonh is een oude Vietnam veteraan die nu voor het eerst sinds de oorlog terug is in Vietnam. Hij vertelt ons later dat hij goed van slag was van de oorlog......maar dat zijn terugkomst hier in Vietnam hem goed doet (oja en het pilletje..hij denkt even.....Efexor...dat doet ook wonderen)...nou ja gelukkig gaat alles wel weer redelijk met John.....we vragen hem niet teveel....alleen wat hij zelf wil vertellen......ik krijg kippenvel bij de verhalen over het bombarderen van huizen en doodschieten van mensen.....brrr....ben blij dat de oorlog over is.
De eerste dag gaan we van start vanaf het hotel. Er staat een heel welkomscommitee klaar voor de deur van het hotel. Het zijn allemaal vrouwen, in traditionele kleding, uit de bergdorpen. Ze lopen met ons mee naar het eerste dorp wat we gaan bezoeken. Ondertussen vragen ze je het hemd van het lijf (ze spreken goed Engels), hoe heet je? hoe oud ben je? ben je getrwouwd? heb je broers en zussen? Uit beleefdheid vraag je natuurlijk ook hoe zij heten en of zij ook broers en zussen hebben.......oftewel ze maken echt contact en lachen vriendelijk. Ook maken ze mooie vormpjes (een paard en een hartje) van bamboe en geven dit aan je kado.......maar dan komt het......ze hebben mooie dingen te koop...you buy from me....me live in village......Cindy you buy......for your sister.....Cindy.......ja ja ik weet dat ik Cindy heet en dat ik een zus heb......ze wordt opdringerig....ok ik koop wel wat.......achteraf veeeeel te duur maar ja ik wilde ervan af...niet wetende dat dit de aankomende dagen door zou gaan......want ze houden vol....ja 3 dagen lang....you buy......you money..I'm from village.....en ze onthouden uiteraard ook je naam.....grrr, had ik nu maar nooit mijn naam gezegd. Het zijn echt volhouders de dames uit de bergen.
De volgende dag gaan we, met onze nieuw gekochte tassen, armbanden, hoofddoeken en kettingen echt op pad. We trekken de bergen in. Het is echt waanzinnig, We lopen midden door de rijstvelden. Soms een beetje nattig en slipperig maar zoooo mooi! We kletsen, maken grapjes en zingen wat.....ja natuurlijk The Sound of music, Amy zingt uit volle borst......so long, farewell, auf weidersehen, goodbye......en dan.....een glibberig stukje........Amy glijdt uit en valt naar beneden van......weg Amy......ze wordt vriendelijk opgevangen door een van de lokale vrouwen die ook nu weer met ons mee lopen.......tja Amy dat wordt weer een armband kopen van de lieve local :).
Ah.....we zijn bij ons gast gezin......ow het is gewoon een soort guesthouse in de bergen.....lekker weer.....niets homestay.....ja gezellig met zijn alle op een rij liggen zonder fan.....want het moet natuurlijk wel echt een beete primitief (de meeste locals hebben trouwens gewoon een fan hoor).......Gayden vraagt de gids waar haar kamer is......hier, zegt ze......nee ik zou een eigen kamer met douche en toilet krijgen......we kijken Gayden vragend aan......het is een homestay!....Ja maar ik heb het nagevraagd en ik en John zouden een eigen kamer hebben en een toilet en douche.....ik wil nu heel graag lekker douchen en oja ik slaap naakt, anders kan ik niet slapen.......nou weet je Gayden, als jij naakt wil slapen dan ga je toch lekker naakt slapen....iedereen kijkt elkaar even aan en we knikken gezamelijk. Nee, Gayden wil een eigen kamer.....ze zoekt het hele guesthouse af maar vindt niets......John vindt het allemaal prima......die heeft ondertussen 5 flesjes bier achter zijn kiezen en het lijkt erop dat er nog meer komt (ze hadden voor de zekerheid ook nog 2 flessen wijn meegenomen, die diezelfde avond nog leeg waren)....en ik moet zeggen; mijn complimenten voor Gayden......ze heeft gedouched in de gezamelijke douche en daarna heerlijk geslapen op haar dunne matrasje, zonder fan.....De volgende ochtend krijgen we heerlijke pannekoeken met annanas......de eigenaar van het guesthouse eet geen pannekoek maar gewoon rijst.......tja tot zo ver de homestay in een guesthouse en met pannekoeken.......ach ik vond het een mooie ervaring.....en we hebben veel lol gehad. De laatste dag lopen we terug naar Sapa en nemen 's avonds de nachttrein naar Hanoi. We arriveren om 4.00 uur AM in Sapa........door naar Ninh Binh!

Veel liefs,
Cin