Meet Andy!!
Door: Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
12 April 2010 | Laos, Vangviang
De treinreis van Bangkok naar Ubon ging heel goed. Nog nooit in zo'n nette trein gereist. Er was zelfs een matras en een schoon kussen!! Oja en een gordijntje voor de privacy...geweldig (Mar echt veel beter dan in India :)). Dus al met al redelijk goed geslapen. Daarna opzoek naar de Thai-Lao International bus........yes....gevonden.....het gaat soepel. Kaartje kopen, er staat ook een andere blanke tourist ('falang' in Lao) in de rij. Even wachten op de bus oftewel een 'lijst' ontbijtje. Zo instappen........loop de bus in.....kijk op.....oeff....vies rood t-shirt....kijk verder omhoog.....owww...het is jezus!!.....vies lang haar, lange baard.....oja had ik het woord vies al gebruikt.........hij begint spontaan met een zwaar Amerikaans accent tegen me te praten. You throw your bag in the back, no problem. Where is your seat? Ik kijk hem nogmaal diep in de ogen......diagnose gesteld...jij bent niet helemaal goed.....dat weet ik zeker......het voelt niet pluis!! Ik gooi mijn spullen achterin de bus (op de stapel andere tassen) en loop weer naar voren in de bus. Wat blijkt...ik zit naast een Japanner en daarnaast zit jezus en Tom de falang van in de rij zit ook in de buurt. Jezus blijkt Andy te heten......en Tom is zijn slachtoffer........Andy begint te kletsen om nooit meer te stoppen.....en Tom knikt ja.....ik krijg bijna medelijden met hem. Ach beter hij dan ik.........ik leg mijn hoofd tegen het raam en val in een diepe slaap.............boem...hobbel....doe mijn ogen weer open..ow we zijn al bij de grens. We moeten allemaal de bus uit......spullen laten liggen......lopen...ja die kant op. We komen bij een houten huisje........moet nog iets invullen ?? wat??........ow help de rest gaat al door......ok vul het formulier in......ok mag door......ja maar ik wil een visa!!......meneer kijkt boos en gebaart doorlopen en mond houden......ok......loop het houten huisje weer uit.......waar ben ik nu weer beland......alle borden in Thai of Lao (helaas spreek ik geen van beide)......ik loop op een vreemd zandpad.....nou ja dan maar gewoon doorlopen met de Lao en Thai mensen, zal wel goed komen.....lopen..lopen.....oew...kuil....oew......metalen hekje van +/- 30 cm hoog.....lijkt wel een soort survivelbaan......je zal maar invalide zijn.....kom op een pleintje....kijk om me heen....geen bekenden......en meerdere houten huisjes. Kijk nog een keer goed om me heen.........ja....ik zie iets.....een rood t-shirt.....het is Andy..ben nog nooit zo blij geweest jezus te zien :). Ik ga bijna op een holletje naar ze toe. Tom is er ook, en de Japanner (maar dat heb je bijna nooit echt door, of ze zijn gestoord aanwezig of ze zijn ontzichtbaar, maar dat is weer een ander verhaal. Deze was van catagorie 2). Blij roep ik; hoi!! Hebben jullie al een visa? Ja daar zijn ze nu mee bezig, kan je bij dit houten huisje halen. Heb je het formulier ingevuld? Formulier? Welk formulier? Krijg nou wat, waarom geeft niemand mij de juiste formulieren?? Dan begint Andy in zijn plastictas te grabbelen (later leer ik dat deze plastictas zijn gehele adminitratie is) ...hier ik heb een reserve......I love jezus!!! Ik begin het formulier in te vullen......de anderen zijn werderom eerder klaar.....ik kijk op en weg zijn ze weer....waar zijn ze nu weer.....lever alles in en lach lief naar de meneer achter de balie (in mijn wereld werkt lief lachen altijd, maar ja das mijn wereld :)) Gelukkig Tom komt om de hoek kijken......hij vertelt me dat ik om de hoek mijn paspoort met visa terug krijg....maar dan moet ik wel even 50 Baht betalen...waarom weten we niet....maar ja anders krijg je hem niet terug (omdanks de 35 dollar die je al moet betalen). Ik ga naar de balie om de hoek en lach weer lief....my pasport? De man zegt; 50 Baht......ik kijk hem vragend aan en lach weer lief.....dan zegt hij read the sign......ik zeg; zie niks staan over 50 Baht (en kan toevallig heel spontaan heel goed Thai en Lao lezen!!) Dan zegt hij opnieuw 50 Baht.......dan kijk ik boos en zeg 'no'......boos schuift hij mij me paspoort toe.........zo blij als een kind roep ik naar Tom...ik heb de 50 Baht niet betaald.....dan zegt Andy; heb je wel de juiste stempel + datum (Andy is een echte visa kenner zo blijkt later).....ik schrik en kijk snel in mijn paspoort......gelukkig alles staat erin......Andy lacht zijn half verrotte gebit bloot en zegt.....you lucky girl!!
Nu ben ik ook de klos.....Andy begint tegen me te praten.....Tom haalt opgelucht adem. Wat blijkt....Andy is een eeuwige hippie uit Amerika. Hij woont nu 20 jaar in Thailand en Laos en is een soort ' visa runner'....ook nu was het weer spannend en heeft hij weer allerlei constructies om langer in Laos te kunnen blijven. Hij heeft......schrik niet.....7 kinderen bij 5 verschillende vrouwen. Hij legt Tom uit dat hij gewoon een vrouwtje uit moet zoeken en haar dan wat geld geven en een kind maken en dan blijven ze echt wel bij je......hij is open minded en geloofd in het boedisme (tot op zekere hoogte).....zijn motto is dat je relaxed moet leven en zolang je geld heb geef je ze wat geld en anders stop je ermee.....tja de kinderen zijn nu eenmaal van de vrouw....daar heeft hij niets mee te maken. Tja, het is een manier van leven. Andy vertelt dit terwijl we nog buiten de bus staan wachten.....ik kijk Andy toch iets verbaast aan....het lukte me toch echt niet om geheel neutraal te kijken, hoe hard ik mijn best ook deed. So, you made lots of baby's (ik lach weer vriendelijk)......yes....and you Cindy......do you have childeren? No!.......ow......hij doet een stap vooruit......ik een stap achteruit.....bots bijna tegen Tom aan......So, do you wanne make baby's?........ik kraam spontaan uit.....with you?.....NO! Ik benadruk snel dat ik een zelfverzekerde onafhankelijke europese vrouw ben en recht nog even extra mijn rug en schouders. Dus......!! Oef wat een kerel!! Bah!!!
Tom vraagt waarom hij lang haar heeft. Hij vertel dat een van zijn vrouwen het leuk vond als hij eruit zou zien als jezus.....dus vandaar deze looks....en hij vond het ook wel makkelijk.....hij geeft ook niet zoveel om materiele dingen. Hij vraagt mij er ook naar.....ik moet eerlijk bekennen.....ik geef er heel veel om.....ik kreeg bijna een aanval van hysterie toen ik bedacht dat mijn tas in de bus was en ik in niemandsland aan het verdwalen was......de licht neurotische Cin :)
Daarna kwam het gesprek op 'normaal' wat is normaal. Andy begint blij te vertellen........ze hebben mij vroeger ook gezegd dat ik niet helemaal normaal ben......(ik dacht, ja duh!!!).......ze zeiden dat ik bipolair was (nogmaal, ja duhhh!!!).......die gekke psychiaters.........ik ben toen naar Thailand gegaan en ben gelijk gestopt met de lithium......(slecht plan Andy!!) Gelukkig gaat volgens Andy nu alles beter. Hij voelt zich goed!! Dus tja het gaat beter??......behoudens het feit dat hij 7 kindederen heeft (ja, ik hoor een aantal van jullie denken, ow god dat is genetisch gezien niet goed, inderdaad!!) bij 5 verschillende vrouwen, een tijdje dakloos is geweest, zijn tas zijn gehele administratie is en hij 'vies' is........gaat alles prima........ach ik zeg maar zo.....ik zeg maar niets........
We zijn in Pakse aangekomen en zeggen Andy gedag. Tom vraagt me of ik zin heb om samen met hem naar een Lao vriendin van hem te gaan en samen wat te gaan eten. Lijkt mij een goed idee. We gaan lopen.......paar minuten later zien we een tuk tuk.....het is Andy.....hij hangt bijna uit de tuk tuk om te zwaaien.......We zwaaien terug. Tom en ik raken niet uitgepraat over Andy zijn ideeen en levensovertuigingen. Tien minuten later horen we geroep......hi hi! Drie keer raden......het is Andy......hij wijst ons zijn nieuwe onderkomen.....via via geregeld......en hij nodigt ons uit voor een sapje......zucht.....ok.......1 sapje dan.......Andy begint weer te praten en wij luisteren.....dan geeft hij ons geld (terwijl hij zelf geen geld heeft).....we willen het niet aannemen maar begrijpen ook dat afslaan geen zin heeft.....het is gelukkig niet veel geld..........ik besluit dat ik toch nog even met hem op de foto wil (ook een beetje voor jullie, anders geloven jullie het misschien niet:))......Andy vindt dit uiteraard goed.......hij slaat direct een arm om mij heen......dan geeft hij me een zoen op mijn hoofd en plant zijn neus in mijn haar......mmmmm......you smell good......you sure you don't wanne make baby's........Tom make the fucking picture!!!!
We lopen door naar een Indisch eettentje. Daar ontmoet ik Souk, een goede vriendin van Tom. Ze reizen samen door naar Vientiane om daar Lao nieuwjaar te gaan vieren. Ik kijk met grote ogen....nieuwjaar?? Wist niet dat het nieuwjaar was.......maar ik besluit mee te gaan......soms moet je spontane dingen doen in je leven......dus plannen gewijzigd.....op naar Vientiane!!!
Veel liefs,
Cin
Nu ben ik ook de klos.....Andy begint tegen me te praten.....Tom haalt opgelucht adem. Wat blijkt....Andy is een eeuwige hippie uit Amerika. Hij woont nu 20 jaar in Thailand en Laos en is een soort ' visa runner'....ook nu was het weer spannend en heeft hij weer allerlei constructies om langer in Laos te kunnen blijven. Hij heeft......schrik niet.....7 kinderen bij 5 verschillende vrouwen. Hij legt Tom uit dat hij gewoon een vrouwtje uit moet zoeken en haar dan wat geld geven en een kind maken en dan blijven ze echt wel bij je......hij is open minded en geloofd in het boedisme (tot op zekere hoogte).....zijn motto is dat je relaxed moet leven en zolang je geld heb geef je ze wat geld en anders stop je ermee.....tja de kinderen zijn nu eenmaal van de vrouw....daar heeft hij niets mee te maken. Tja, het is een manier van leven. Andy vertelt dit terwijl we nog buiten de bus staan wachten.....ik kijk Andy toch iets verbaast aan....het lukte me toch echt niet om geheel neutraal te kijken, hoe hard ik mijn best ook deed. So, you made lots of baby's (ik lach weer vriendelijk)......yes....and you Cindy......do you have childeren? No!.......ow......hij doet een stap vooruit......ik een stap achteruit.....bots bijna tegen Tom aan......So, do you wanne make baby's?........ik kraam spontaan uit.....with you?.....NO! Ik benadruk snel dat ik een zelfverzekerde onafhankelijke europese vrouw ben en recht nog even extra mijn rug en schouders. Dus......!! Oef wat een kerel!! Bah!!!
Tom vraagt waarom hij lang haar heeft. Hij vertel dat een van zijn vrouwen het leuk vond als hij eruit zou zien als jezus.....dus vandaar deze looks....en hij vond het ook wel makkelijk.....hij geeft ook niet zoveel om materiele dingen. Hij vraagt mij er ook naar.....ik moet eerlijk bekennen.....ik geef er heel veel om.....ik kreeg bijna een aanval van hysterie toen ik bedacht dat mijn tas in de bus was en ik in niemandsland aan het verdwalen was......de licht neurotische Cin :)
Daarna kwam het gesprek op 'normaal' wat is normaal. Andy begint blij te vertellen........ze hebben mij vroeger ook gezegd dat ik niet helemaal normaal ben......(ik dacht, ja duh!!!).......ze zeiden dat ik bipolair was (nogmaal, ja duhhh!!!).......die gekke psychiaters.........ik ben toen naar Thailand gegaan en ben gelijk gestopt met de lithium......(slecht plan Andy!!) Gelukkig gaat volgens Andy nu alles beter. Hij voelt zich goed!! Dus tja het gaat beter??......behoudens het feit dat hij 7 kindederen heeft (ja, ik hoor een aantal van jullie denken, ow god dat is genetisch gezien niet goed, inderdaad!!) bij 5 verschillende vrouwen, een tijdje dakloos is geweest, zijn tas zijn gehele administratie is en hij 'vies' is........gaat alles prima........ach ik zeg maar zo.....ik zeg maar niets........
We zijn in Pakse aangekomen en zeggen Andy gedag. Tom vraagt me of ik zin heb om samen met hem naar een Lao vriendin van hem te gaan en samen wat te gaan eten. Lijkt mij een goed idee. We gaan lopen.......paar minuten later zien we een tuk tuk.....het is Andy.....hij hangt bijna uit de tuk tuk om te zwaaien.......We zwaaien terug. Tom en ik raken niet uitgepraat over Andy zijn ideeen en levensovertuigingen. Tien minuten later horen we geroep......hi hi! Drie keer raden......het is Andy......hij wijst ons zijn nieuwe onderkomen.....via via geregeld......en hij nodigt ons uit voor een sapje......zucht.....ok.......1 sapje dan.......Andy begint weer te praten en wij luisteren.....dan geeft hij ons geld (terwijl hij zelf geen geld heeft).....we willen het niet aannemen maar begrijpen ook dat afslaan geen zin heeft.....het is gelukkig niet veel geld..........ik besluit dat ik toch nog even met hem op de foto wil (ook een beetje voor jullie, anders geloven jullie het misschien niet:))......Andy vindt dit uiteraard goed.......hij slaat direct een arm om mij heen......dan geeft hij me een zoen op mijn hoofd en plant zijn neus in mijn haar......mmmmm......you smell good......you sure you don't wanne make baby's........Tom make the fucking picture!!!!
We lopen door naar een Indisch eettentje. Daar ontmoet ik Souk, een goede vriendin van Tom. Ze reizen samen door naar Vientiane om daar Lao nieuwjaar te gaan vieren. Ik kijk met grote ogen....nieuwjaar?? Wist niet dat het nieuwjaar was.......maar ik besluit mee te gaan......soms moet je spontane dingen doen in je leven......dus plannen gewijzigd.....op naar Vientiane!!!
Veel liefs,
Cin
-
12 April 2010 - 15:05
Zus:
Hallo lief zusje,
Tjeetje die Andy, leuke kerel, hahaha. Maar ben blij dat je m'n neefjes en nichtjes niet wilt maken met die aardige man!! Maar wel weer een ervaring rijker, in Laos of Thailand maakt het dus niet zoveel uit, maar ach, laten we eerlijk zijn.....hoeveel van die figuren lopen er wel niet rond in NL. Het vervelende is alleen dat je ze hier bijna niet kan ontlopen omdat je nogal opvalt met je westerse looks....
Ben benieuwd hoe het nieuw jaar daar is, schijnt 3 dagen te duren, dus dat moet bijna wel leuk zijn!! In ieder geval wel heel erg uniek en je maakt het mooi wel mee!!
Kan niet wachten tot je volgende berichtje!!!
HVJ!!
Dikke zoen en kmuf van je zus -
12 April 2010 - 18:23
Paps En Mams:
Ja wat zal ik zeggen over Andy een geval apart maar wel zo lief om je behulpzaam te zijn om je aan een formulier te helpen voor je visum.
Gelukkig ben je getraind om met deze figuren om te gaan Wat Andy kinderwens betreft zoveel haast hebben wij nu ook weer niet om opa en oma te worden hoor.
Op Google gezocht naar info over viering van
van het boedistische nieuwe jaar. Moet heel bijzonder kleurrijk en nat zijn. Zo te lezen via je berichtjes ben je al aardig aan het intergreren in Laos.
Een goed begin van je avontuur geniet maar lekker en een dikke kmuff van ons. PS de Ka rijdt heerlijk.
-
12 April 2010 - 18:57
Miranda:
Hey Cin!
Wauw..., je hebt jezus ontmoet. Maarre..., hij heeft ook met zijn neus in je haren gezeten...mmm. Ik ben blij dat ik voorlopig nog niet je haren hoef te wassen, ha, ha.
Meid, wat een avonturen weer. Je reis klinkt nu al als ontzettend geslaagd. Ook ik ben benieuwd hoe je het nieuw jaar daar gaat vieren en beleven. Leuk! Dat maak jij weer mee! Hoe bijzonder.
Veel plezier nog! -
12 April 2010 - 19:09
Marianne:
Zo blijkt maar weer... You can run but you can't hide.Die psychiatrie is overal...:))) Maar het is wel een foto om in te lijsten.
He Cin ontzettend bedankt voor je hele lieve kaartje, ik moest wel een traantje laten.
De verhalen klinken weer heerlijk, wel spannend hoor en misschien ook niet altijd even leuk in je eentje. Mooi dat je met tom mee kan reizen. Geniet ervan, ik geniet iig van al je verhalen. Morgen presentatie samen met Jolien( ben behoorlijk zenuwachtig) dan woensdag lekker 3 dagen naar voorjaarscongres in Maastricht( hopelijk eenlekker zonnetje)
Meis geniet ervan en ik denk aan je x marianne -
12 April 2010 - 19:28
Jürgen:
Zoals altijd geniet ik weer van je teksten! Lijkt me de hoogste tijd dat Andy z'n medicijnen weer oppakt en ben heel blij dat je een zelfverzekerde onafhankelijke europese vrouw bent!
Weet niet of je dit op tijd leest, maar gelukkig nieuwjaar is:'sok di pi mai' daar en ze "strooien" nogal met water dan.....
Heb schik!! -
12 April 2010 - 20:19
Marije:
Cin, wat een briljant verhaal weer :-) En je beschrijft het zo beeldend dat zelfs zonder foto Andy vies is hahaha. Maar met is het helemaal duidelijk. Ieuw. Wel fijn dat je een psychiatrisch patiënt toch nog herkent :P
En ik ben trots dat je die 50 Baht niet hebt hoeven betalen bij de grens...als je zo doorgaat heb je aan het eind van je reis je in Bangkok teveel betaalde taxikosten er weer uit :D
Heel veel plezier met het Laose/Laonese nieuwjaar (beste wensen alvast!) en ik kijk al uit naar je volgende verhaal. Vergeleken met dit gebeurt er hier helemaal niets.
X -
12 April 2010 - 20:21
Marije :
en is het daar echt 42 graden zoals bovenaan de pagina staat?? -
12 April 2010 - 20:24
Suus:
Heej Cin,
Briljant verhaal!
Ik ben blij dat je de foto erbij hebt gezet, want Andy was nog "leuker" dan ik hem in gedachte had gemaakt ;-).
Geniet van je vakantie!
Dikke X Suus -
12 April 2010 - 20:30
Alice:
Oh, oh, oh, ik zie die grensovergang tussen Thailand en Laos weer helemaal voor me. In een van die houten huisjes raakten onze paspoorten weg (en dat voor 50 baht!) om een half uur later op een 'verkeerde' stapel teruggevonden te worden. OEF! Gelukkig bleef de bus wachten.....
Dat is wel het leuke van reizen hè, die spontane acties. Je zult er vast geen spijt van krijgen. ENJOY! -
12 April 2010 - 20:33
Alice:
Gelukkig Nieuwjaar! -
13 April 2010 - 11:54
Eefje:
Hoi lieve Cin! Erg gelachen om je verhaal, en dat die ranzige foto met zweetvlekken van Jezus. Jan Haasnoot moest er ook om lachen! Maar wel heel knap dat je zonder te betalen je paspoort terug kreeg! Nou geniet ervan! Wij hebben hier straks Jelgersmalezing.....! -
13 April 2010 - 12:44
Esther:
Haha, wat een mooi verhaal alweer Cin! Je schrijfstijl is nog net zo top! Echt heel leuk om te lezen! Mafkees die Jezus! Ik beeld me in wat voor type kind het zou zijn geworden een mix van jezus en onafhankelijke Cin... nah, toch maar niet doen!
Lijkt me goede actie om spontaan Nieuwjaar te gaan vieren! Heel veel plezier!
Ondertussen zie ik op je site staan dat het weleens 41 graden kan zijn! OMG! -
16 April 2010 - 18:57
Floor:
Heee lieve Cin,
Leuk om je verhalen zo te volgen. Klinkt alsof je het onwijs naar je zin hebt. Geniet er maar lekker van hoor, je hebt het verdiend.
Hier in het kattenhuis alles ok. Ody vindt het hier binnen beter dan buiten. Gelukkig past ze nog net door luikje heen :-) en kan ze dus ook gewoon naar buiten. Ze ligt veel op schoot, speelt graag met Mulan. Gaat goed dus!
Veel plezier nog!
Liefs en kus,
Floor -
16 April 2010 - 18:57
Floor:
Heee lieve Cin,
Leuk om je verhalen zo te volgen. Klinkt alsof je het onwijs naar je zin hebt. Geniet er maar lekker van hoor, je hebt het verdiend.
Hier in het kattenhuis alles ok. Ody vindt het hier binnen beter dan buiten. Gelukkig past ze nog net door luikje heen :-) en kan ze dus ook gewoon naar buiten. Ze ligt veel op schoot, speelt graag met Mulan. Gaat goed dus!
Veel plezier nog!
Liefs en kus,
Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
